تحليل اقتصادي ارتقاء زيست‌پذيري مجتمع‌هاي مسكوني انبوه با به‌كارگيري رهيافت مشاركت عمومي-خصوصي(محله بهار شهر اصفهان)

افزايش مجتمع هاي مسكوني انبوه، افزون بر پاسخ به نياز فعلي مسكن، مشكلي براي نوسازي در آينده ي شهرها مي باشد. فرسودگي، افت زيست پذيري يك مجموعۀ مسكوني آپارتماني (همچون محلۀ بهار در جنوب شهر اصفهان) و اختلافات مالكيتي  ناشي از آن، تهديدهايي براي ورود سرمايه گذاران به منظور نوسازي مي باشد. در اين مقاله با هدف به‌كارگيري ظرفيت‌هاي رهيافت مشاركت عموميخصوصي به منظور ارتقاء زيست‌پذيري در مجموعه مسكوني انبوه محلۀ بهار برپايۀ سودآوري براي بخش خصوصي، پشتيباني بخش عمومي از ارزش‌ها و منافع بخش خصوصي، ايجاد فضاي رقابتي و بيشينه نمودن منافع مشترك بخش‌هاي عمومي و خصوصي، يك پژوهش كاربردي دوگانۀ توصيفيتحليلي در دستوركار قرار گرفته است. با انجام تحليل‌هايي چون تحليل ذينفعان برپايۀ ماتريس قدرتمنفعت، تحليل متون مدون و تحليل نظرات ذينفعان كليدي، گزينه‌هاي چهارگانۀ ساخت‌وساز در زمينه سرمايه‌گذاري براي ارتقاء زيست‌پذيري در مجتمع‌هاي انبوه مسكن در محلۀ بهار اصفهان برپايۀ رهيافت مشاركت عموميخصوصي طراحي و با تحليل ارزش خالص فعلي[1] و تحليل نرخ بازده داخلي[2] ميزان سودآوري هر يك از گزينه هاي پيشنهادي محاسبه شده است. يافته‌هاي برآمده از تحليل‌ تمايل توسعه گران بخش مسكن، براي اختيار هر يك از گزينه‌هاي سودآور براي ارتقاء زيست‌پذيري نشان مي‌دهند تشكيل تعاوني (همكاري گروهي)، ارائه مستندات توسط هيأت مديره مجتمع هاي مسكوني انبوه (شفافيت)، اعطاي تراكم بيشتر از تراكم پيشنهادي از سوي كميسيون ماده 5 (ارزش افزوده)، خروج همه مالكان از پروژه و خريد كليه واحدهاي مسكوني از مالكان مهم‌ترين شرايط سرمايه گذار بخش خصوصي براي ورود به فرايند مشاركت با بخش عمومي در راستاي ارتقاء زيست پذيري مجتمع هاي مسكوني در محله بهار هستند. [1]. Net present value (NPV)[2]. Internal rate of return (IRR)