دين و دولت از نگاه توماس آكوئيناس و خواجه نصير الدين طوسي

از آنجا كه خواجه نصير  الدين طوسي و توماس آكوئيناس  هر دو فيلسوف و متكلم برجسته از دو دين ابراهيمي ( اسلام  و مسيحيت)، عقلگرا، تحول خواه، و از قضا هردو همعصر بوده و در آثار خود به مبحث دين و دولت پرداخته ‌اند، اين پرسش قابل طرح‌است كه آيا از ديدگاه اين دو متفكر  تشكيل دولت و اداره آن، منحصرا امري ديني الهي‌است يا امري طبيعي و مربوط به طبع مدني‌انسان ‌است؟اين مقاله با روش توصيفي و تحليلي در صدد‌است كه ضمن بررسي ديدگاه اين دو متفكر اسلامي و مسيحي ( خواجه نصير و توماس آكوئيناس)، به سئوال فوق الذكر پاسخ دهد. داده هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه هم توماس آكوئيناس و هم خواجه نصير الدين طوسي مشروعيت دولت را فارغ از الهي بودن يا عرفي بودنش؛ به عنوان امري طبيعي مشروط به  رعايت عدالت،  و برخورداري ازحكمت و خرد مي‌دانند. از نظر خواجه نصير الدين طوسي، اداره مدينه فاضله محدود به پيامبران و امامان كه ممتاز به الهام الهي‌اند نيست بلكه حكما كه ممتاز به قوت عقل‌اند نيز شايسته رهبري‌ و اداره مدينه فاضله اند. از نظر توماس آكوئيناس نيز هرحكومتي كه عادلانه و عاقلانه عمل‌كند، درجهت خير عموم و همسو با طبيعت و فطرت بشري‌است و لازم الاتباع خواهد بود.