بررسي نقش ميانجي نوگرايي سازماني و نقش تعديلگر پويايي بازار بر رابطه قابليت حسگري بازار و عملكرد شركت

با در نظر گرفتن رشد سريع بازارها و خواسته‌هاي متنوع مصرف‌كنندگان، سيستم‌هاي سنتي بازاريابي، نمي‌توانند به‌طور اثربخشي نيازهاي مصرف‌كنندگان را شناسايي كنند، لذا شركت‌ها بايستي از سيستم‌هاي نوين حسگري بازار استفاده كنند. اين مقاله ادبيات موجود در حوزه نوگرايي سازماني و بازاريابي نوين را مرور كرده و سپس چارچوبي را پيشنهاد مي‌كند كه قابليت حسگري بازار، نوگرايي سازماني و عملكرد شركت را به هم پيوند مي‌دهد. با استفاده از تئوري قابليت پويا، چارچوبي كه باعث ايجاد نوآوري به‌عنوان واسطه در رابطه بين قابليت حسگري بازار و عملكرد شركت مي‌شود را ارائه مي‌دهد و نقش تعديل‌كننده عامل محيطي (پويايي بازار) بر رابطه بين نوگرايي سازماني و عملكرد شركت را بررسي مي‌كند. جامعه موردمطالعه كاركنان نمايندگي‌هاي شركت ايران‌خودرو در تهران بود. بر اساس نمونه‌گيري در نرم‌افزار G*Power برآورد نمونه 130 نفر بود اما براي رفع اثر پرسشنامه‌هاي ناقص 200 پرسشنامه بين نمونه موردنظر توزيع شد كه از ميان آن‌ها 173 پرسشنامه تكميل شده مورد تحليل قرار گرفت. سوالات پرسشنامه از مطالعات معتبر استخراج شدند. داده‌هاي گرداوري شده با نرم‌افزار warppls.v7 مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه حسگري بازار بر عملكرد و نوگرايي سازماني تأثير مثبت و معنادار دارد. نقش ميانجي‌گري نوگرايي بر رابطه بين حسگري بازار و عملكرد نيز مورد تائيد قرار گفت. همچنين، نقش تعديلي پويايي بازار نيز مثبت و قابل‌توجه برآورد شد.