تأثير روان‌درماني تحليلي كاركردي بر روابط موضوعي و مقابله با شرايط پرفشار در بيماران مبتلا به اختلال شخصيت مرزي

مقدمه: روان درماني تحليلي كاركردي يك روش نوين در درمان اختلال هاي روان شناختي است، بنابراين، هدف اين پژوهش تعيين اثربخشي روان درماني تحليلي كاركردي بر روابط موضوعي و مقابله با شرايط پرفشار در بيماران مبتلا به اختلال شخصيت مرزي بود.مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر شبه آزمايشي از نوع پيش‌آزمونپس‌آزمون با گروه آزمايش و كنترل با يك مرحله پيگيري سه ماهه بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي زنان مراجعه كننده به مركز درمان اختلالات روان شناختي آسال شهر كرج در سال 1399 بود. تعداد 24 نفر با سطح بيماري متوسط به روش تصادفي ساده انتخاب و با توجه به قرعه در دو گروه 12 نفره جايگزين شدند. بسته روان درماني تحليلي كاركردي Tsai و همكاران در 10 جلسه 45 دقيقه اي بر روي گروه آزمايش اجرا شد. بر روي گروه كنترل مداخله اي انجام نگرديد. پيش آزمون و پس آزمون با استفاده از پرسش نامه روابط موضوعي Bell و همكاران و پرسش نامه مقابله با موقعيت فشار زا Endler and Parker انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون كوواريانس آميخته تحليل شدند.يافته ها: يافته‌ها نشان داد كه روان درماني تحليلي كاركردي تأثير 92 درصدي بر بهبود روابط موضوعي (F = 78.34, p 0.001) و تأثير 82 درصدي بر سبك اجتنابي (F =36.54, p 0.001)، از متغير مقابله با شرايط پرفشار در بيماران مبتلا به اختلال شخصيت مرزي دارند.نتيجه گيري: اين پژوهش بر تأثير روان درماني تحليلي كاركردي بر روابط موضوعي و مقابله با شرايط پرفشار در بيماران تأكيد دارد. بنابراين مي تواند به درمان گران تلويحات كاربردي براي درمان افراد مبتلا به اختلال شخصيت مرزي ارائه دهد.