مقايسه اثربخشي رفتاردرماني شناختي و رفتاردرماني ديالكتيك بر رفتارهاي تكانشي، تنظيم هيجان و باورهاي غيرمنطقي دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه

مقدمه: رفتارهاي تكانشي، تنظيم هيجان و باورهاي غيرمنطقي از متغيرهاي مؤثر بر سلامت روان دانش آموزان هستند. رفتاردرماني شناختي و ديالكتيك، رويكردهايي كارآمد جهت كاهش اختلالات رفتاري نوجوانان مي باشند. پژوهش حاضر، با هدف مقايسه اثربخشي رفتاردرماني شناختي و رفتاردرماني ديالكتيك بر رفتارهاي تكانشي، تنظيم هيجان و باورهاي غيرمنطقي دانش آموزان دختر مقطع متوسطه انجام شد. مواد و روش ها: جامعه آماري اين پژوهش نيمه آزمايشي، كليه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان رامسر در سال تحصيلي 96-1395 بودند. تعداد 45 نفر به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند و به صورت تصادفي در گروه هاي مداخله و كنترل قرار گرفتند (15 نفر در هر گروه). گروه ها، پرسشنامه هاي تكانشوري، باورهاي غيرمنطقي و تنظيم هيجان را در مراحل پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري تكميل كردند. گروه هاي آزمايشي 8 جلسه 90 دقيقه اي رفتاردرماني شناختي و ديالكتيك دريافت كردند و گروه كنترل، مداخله اي دريافت نكرد. داده ها با استفاده از تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر و آزمون تعقيبي بنفروني تحليل شدند. يافته ها: نمرات پس آزمون رفتارهاي تكانشي و باورهاي غيرمنطقي در گروه هاي رفتاردرماني شناختي و رفتاردرماني ديالكتيكي نسبت به پيش آزمون به طور معني دار كاهش يافت (P 0.001). نمرات پس آزمون تنظيم هيجان گروه رفتاردرماني شناختي و رفتاردرماني ديالكتيكي نسبت به پيش آزمون افزايش معني دار نشان داد (P 0.001) كه اين تأثيرات در مرحله پيگيري نيز تداوم داشت. نتيجه گيري: رفتاردرماني شناختي و رفتاردرماني ديالكتيكي مي توانند به عنوان درمان هاي مؤثري براي كاهش رفتارهاي تكانشي، باورهاي غيرمنطقي و بهبود تنظيم هيجان در دانش آموزان دختر مورد استفاده قرار گيرند و تفاوتي بين آن‌ها از اين جهت وجود ندارد.