شناسايي و رتبه‌بندي عوامل مؤثر در افزايش كارايي دفاتر فناوري اطلاعات و ارتباطات روستايي

فناوري اطلاعات و ارتباطات از فناوريهاي نويني هستند كه در سالهاي اخير به روستاها وارد شده است و ابزاري براي توسعه پايدار اين نواحي و دستيابي به كيفيت زندگي ساكنين روستايي مي باشد. هدف اين پژوهش شناسايي و رتبه بندي عوامل موثر بر افزايش كارايي دفاتر فناوري اطلاعات و ارتباطات روستايي در استان لرستان است. روش تحقيق توصيفي تحليلي و روش گردآوري اطلاعات، كتابخانه اي و ميداني است. جامعه آماري 267 نفر از كارگزاران دفاتر فناوري اطلاعات و ارتباطات روستايي در سطح استان لرستان مي باشند كه با استفاده از فرمول كوكران تعداد 158 كارگزار به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. پرسشنامه شامل چهار دسته عوامل انساني، فني، سازماني و فرايندگي در قالب 27 متغير مي باشد. آلفاي كرونباخ بدست آمده برابر با 0.757است. نتايج نشان داد كه اهميت عوامل چهارگانه و متغيرهاي آنها، همگي در افزايش كارايي دفاتر فناوري اطلاعات و ارتباطات روستايي تأثير گذار هستند و از نظر نمونه پژوهش بالاتر از حد متوسط ارزيابي شدند. بر اساس آزمون فريدمن عوامل فني در رتبه اول قرار دارد و ضريب تعيين نشان داد كه اين 4 عامل 64 درصد متغير افزايش كارايي دفاتر را تبيين مي كنند. با استفاده از ضريب بتا، سهم عوامل فني 0.430، سهم عوامل انساني 0.391، سهم عوامل سازماني 0.278 و در نهايت سهم عوامل فرايندي 0.218 مي باشد. به عبارت ديگر 4 دسته عوامل فني، انساني، سازماني و فرايندي به ترتيب داراي بيشترين نقش را در پيش بيني متغير افزايش كارايي دفاتر فاوا در استان لرستان دارند.