نقش بازيگران مسلح غيردولتي در سياستگذاري ايران، تركيه و عربستان سعودي در خاورميانه

از زمان وقوع تحولات اعتراضات مردمي خاورميانه و شمال آفريقا در سال 2011، نقش بازيگران مسلح غيردولتي در سياستگذاري كشورهاي واقع در خاورميانه افزايش پيدا كرده است. متغيرهاي سيستميك از جمله آنارشي بين المللي، بقامحوري، توزيع قدرت نسبي و عدم اطمينان نسبت به نيات و مقاصد سايرين و انعكاس آنها در الگوهاي تعاملي كنشگران منطقه اي، انگيزه هاي لازم براي امنيت سازي و امنيت افزايي از طريق گروه هاي غيردولتي را به وجود مي آورند. پرسش اصلي مقاله حاضر اين است كه سياستگذاري خاورميانه اي در بهره گيري از بازيگران مسلح غيردولتي از چه ماهيت و مختصاتي برخوردار است؟ يافته هاي مقاله حاكي از آن است كه بازيگران شبه نظامي بنابر ساخت آشوب زده خاورميانه و گسترش جنگ نيابتي در الگوي تقابلي تركيه، ايران و عربستان از جايگاه ويژه اي برخوردار شده و در نهايت نيز بر مدار سياست خارجي قدرت حامي خود گام بر مي دارند. مقاله حاضر از نوع تبييني بوده و اطلاعات موردنياز نيز به روش كتابخانه اي و مراجعه به منابع اينترنتي معتبر گردآوري مي شود.