شناسايي و اعتبار سنجي شاخص‌هاي ارزيابي سياستگذاري فرهنگي نظام آموزش عالي(يك مطالعه فراتركيب)

هدف اين مقاله، شناسايي و اعتبارسنجي شاخص هاي ارزيابي سياستگذاري فرهنگي نظام آموزش عالي است. روش پژوهش حاضر، كيفي و از نوع فراتركيب بوده است. جامعه پژوهش، كليه منابع مرتبط با شاخص هاي ارزيابي سياستگذاري فرهنگي نظام آموزش عالي طي سال هاي 1997 تا 2020 بود كه در نهايت 75 منبع به عنوان منابع مرتبط، به روش تحليل تم مورد بررسي قرار گرفتند. يافته ها پيشنهاد مي كند كه شاخص هاي ارزيابي سياستگذاري فرهنگي بايستي از طريق ساختاري ارائه شود كه شامل يازده معيار تناسب، كارايي، صلاحيت فرهنگي، همكاري بين المللي، فضاي كالبدي، اخلاقيات و زيبايي شناسي، توليد و مصرف فرهنگي، فرهنگ نوآوري، توسعه انساني، دسترسي و عدالت و اثربخشي است. بر اساس يافته هاي پژوهش، احتمال مي رود كه به يك نتيجه مفهومي درباره شاخص هاي ارزيابي سياستگذاري فرهنگي نظام آموزش عالي برسيم كه از طريق آن طراحي يك الگو مي تواند وضعيت موجود سياستگذاري فرهنگي نظام آموزش عالي را ارزيابي كند و زمينه لازم براي دستيابي به وضعيت مطلوب را فراهم سازد.