بررسي ارتباط ميان سبك‌هاي خورانش مادران با چاقي، اضافه وزن و خطر اضافه وزن در ميان كودكان 6-2 سال

سابقه و هدف: امروزه اضافه وزن و چاقي در كودكان پيش‌دبستاني روند رو‌به افزايشي دارد. والدين از طريق اتخاذ سبك خورانش نقش بسزايي در وزن كودكان دارند. بنابراين هدف از انجام اين مطالعه بررسي ارتباط ميان سبك‌هاي خورانش مادران با شاخص نمايه توده بدني كودكان بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي در مهدكودك‌هاي شهر مشهد بر روي 261 مادر داراي كودك 62 سال انجام شد. تكميل پرسشنامه جامع سبك خورانش كودك CFPQ (Comprehensive Feeding Practices Questionnaire) توسط پرسشگران آموزش ديده با مصاحبه از مادران انجام شد. قد و وزن كودك اندازه‌گيري شده و شاخص امتياز Z نمايه توده بدني براي سن (BAZ) توسط نرم‌افزارهاي Plus WHO Anthro و WHO Anthro محاسبه گرديد. يافته‌ها‌: ميانگين ±‌انحراف‌معيار سني كودكان مورد مطالعه 1.0 ±4.8 سال بود و حدود 45% از كودكان دختر بودند. نمايهBAZ در كودكاني كه مادران آن ها تبعيت بالاتري از سبك خورانش محدوديت با هدف كنترل وزن داشتند نسبت به مادران با تبعيت پايين، به ميزان 10.57 برابر در مدل تعديل شده بيشتر بود (0.001 P). از سوي ديگر، مادران با تبعيت بالا از سبك خورانش مشاركت كودك در برنامه‌ريزي غذايي و الگوسازي در مقايسه با مادران با تبعيت پايين از سبك‌هاي فوق،خطر داشتن ميزان بالا در نمايه BAZ كودكان به ترتيب به ميزان 69%‌ و 67‌% درصد در مدل تعديل شده كاهش يافت (به ترتيب، نسبت شانس=0.56، فاصله اطمينان 95%=037.84/0، 0.005=P و نسبت شانس=0.57، فاصله اطمينان 95%=034.95/0، 0.032=P). ميان ساير سبك‌هاي خورانش و نمايه BAZ ارتباط معني‌داري مشاهده نشد. نتيجه گيري: مطالعه حاضر نشان داد كه سبك‌هاي خورانش مطلوب‌تر، با وضعيت بهتر نمايه BAZ و سبك‌هاي خورانش كمتر مطلوب با وضعيت ضعيف‌تر نمايه BAZ در ارتباط بودند.