بررسي پتانسيل هاي زيست اقليمي جهت توسعه توريسم (مطالعه موردي : نيشابور)

زمينه و هدف:امروزه صنعت گردش‌گري به عنوان يكي از بزرگترين صنايع موجود در دنيا به شمار آمده و در صدر صنايع اشتغال زا محسوب مي‌شود. اين صنعت وابستگي زيادي به آب و هواي يك منطقه داشته و بسياري از مقاصد گردش‌گري با استفاده از همين مورد تبديل به يك منبع گردش پذير پر رونق در فصول خاصي شده اند. از طرفي اقليم يك ناحيه را مي‌توان به عنوان جاذبه طبيعي جهت گردش‌گري محسوب نمود.شهر نيشابور به دليل دارا بودن مناظر طبيعي، برخورداري از اقليم مناسب و منابع آب كافي يكي از مناطقي است كه پتانسيل توسعه توريسم را دارا مي‌باشد. روش بررسي: در اين پژوهش سعي شده است شرايط زيست اقليمي شهر نيشابور بر اساس شاخص هاي ترجونگ، اوانز، ترموهيگرومتريك و ميسنارد با استفاده از آمار ايستگاه همديد نيشابور طي سالهاي 20101990 مورد ارزيابي قرار گيرد. يافته ها:نتايج به دست آمده نشان مي‌دهد طيف وسيعي از شرايط زيست اقليمي از داغ تا سرد در طول سال در منطقه حاكم مي‌باشد. بحث و نتيجه گيري: به طور كلي، دوره آسايش شهر نيشابور از ماه مي شروع مي‌شود و تا اوايل نوامبر ادامه مي‌يابد. افزون بر اين، نتايج به دست آمده از اين تحقيق اطلاعات زيست اقليمي مناسبي براي برنامه ريزان و مسوولين فراهم مي‌كند تا با استفاده از اين اطلاعات، فعاليت هاي توسعه اي مختلف از جمله گسترش صنعت توريسم را به انجام برسانند.