بررسي امكان كاليبراسيون سنجنده‌هاي LISSIII و ASTER با استفاده از نمكزارهاي مناطق خشك ايران

زمينه و هدف: يكي از موضوعات اساسي در تحليل‌هاي كمي داده‌هاي رقومي ماهواره‌اي، اطمينان از پايداري حساسيت راديومتري سنجنده ماهواره پس از پرتاب به فضاست كه دستيابي به چنين هدفي نيازمند كاليبراسيون راديومتري سنجنده ماهواره مي‌باشد. هدف از اين تحقيق، بررسي امكان استفاده از نمكزارهاي مناطق خشك به‌عنوان پديده‌هاي زميني مرجع براي كاليبراسيون راديومتري سنجنده‌هاي LISSIII و ASTERمي‌باشد. بدين منظور از نمكزارهاي‌ مناطق خشك دامغان، كاشان و مهارلو براي كاليبراسيون راديومتري باندهاي انعكاسي سنجنده‌هاي  LISSIIIو ASTERاستفاده شد. روش بررسي: ابتدا ويژگي‌هاي نمكزارهاي مناطق مورد مطالعه بر اساس تحقيقات قبلي، مطالعات ميداني و داده‌هاي ماهواره‌اي موجود ارزيابي گرديد. سپس با استفاده از روابط كاليبراسيون، اطلاعات موجود در فايل‌هاي راهنما و همچنين ضرايب كاليبراسيون سنجنده‌هاي مورد استفاده، بازتاب طيفي نمكزارها در باندهاي انعكاسي محاسبه شده و همبستگي بين درجه روشنايي تصاوير و بازتاب طيفي نمكزارها (تابش دريافتي سنجنده ماهواره در بالاي اتمسفر) ارزيابي شد.يافته ها: رابطه خطي و ضريب همبستگي بالا (بيشتر از 0.8) در هر يك از باندهاي مرئي و مادون ‌قرمز نزديك سنجنده‌هاي LISSIII و ASTER نشان داد كه نمكزارهاي مناطق خشك به‌عنوان پديده‌هاي زميني مرجع مي‌توانند براي كاليبراسيون راديومتري سنجنده‌هاي LISSIII و ASTER در باندهاي انعكاسي محدوده مرئي و مادون ‌قرمز نزديك كارايي داشته باشند.بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه روند تغييرات بسيار هماهنگ با يكديگر مي‌باشد (ضريب تبيين بين 0.8 تا 0.9)، به‌عبارتي با افزايش مقدار درجه روشنايي، مقدار بازتاب طيفي نيز افزايش پيدا مي‌كند. به‌دليل وجود رابطه خطي و ضريب همبستگي بالا (بيشتر از 0.8) در هر يك از باندهاي مرئي و مادون‌ قرمز نزديك سنجنده‌هاي LISSIII و ASTER، اتمسفر تأثير چنداني در تابش دريافتي سنجنده نداشته است.