تبيين اصول طراحي محيطي مؤثر بر يادگيري دانش آموزان در مدارس ابتدايي (مطالعه موردي: مدارس ابتدايي شهر رشت)

زمينه و هدف: درك اينكه چگونه يك محيط يادگيري مؤثر عمل مي‌كند، براي طراحي يك محيط معمارانه بسيار ضروري است. محيط يادگيري مؤثر محيطي است كه در كنار مؤلفه‌هاي ديگر تأثيرگذار در امر آموزش كودكان مانند برنامه درسي، آموزگاران و ...، تأثير مهمي در امر آموزش‌وپرورش كودك داشته باشد. محيط فيزيكي درواقع رفتار را دگرگون نمي‌سازد ولي مي‌تواند بر فرآيند يادگيري مؤثر باشد. لذا در اين تحقيق به تبيين اين اصول و رابطه آن با يادگيري پرداخته‌شده است. هدف از اين تحقيق بررسي عوامل مؤثر برافزايش سطح يادگيري دانش آموزان با استفاده از شناخت عوامل مؤثر فيزيكي و محيطي جهت بهبود بهره بري بيشتر از محيط و همچنين جلوگيري از افت تحصيلي و ارتقا مهارت‌هاي يادگيري آنان است كه با شناخت دقيق محيط‌هاي يادگيري مي‌توان به اين هدف دست پيدا نمودروش بررسي: پژوهش حاضر از حيث هدف، كاربردي و از حيث روش، پيمايشي محسوب مي‌شود. جامعه آماري اين پژوهش معلمان مقطع ابتدايي شهر رشت مي‌باشند كه در سال 98-1397 از اين ‌بين 300 نفر به‌عنوان جامعه نمونه به‌صورت نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند. شاخص KMO در اين تحقيق برابر 0.939 به دست آمد كه نشان از كفايت نمونه‌ها دارد. جهت تجزيه‌وتحليل داده‌ها از تكنيك تحليل عاملي تأييدي و رگرسيون استفاده‌شده است.يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه رابطه مستقيم و معناداري بين عوامل سامانه معماري شامل: انعطاف‌پذيري، كيفيت نور و طبيعت و عوامل سامانه يادگيري شامل: نيازهاي بنيادي، رفتاري و انگيزشي وجود دارد كه بيشترين آن مربوط به تأثير مربوط به عامل طبيعت با ضريب رگرسيوني 0.610 مي‌باشد كه مي‌تواند انگيزش كودكان را در هدف و شادابي كه از عوامل مؤثر بر ارتقاء يادگيري است، افزايش دهد.بحث و نتيجه گيري: نتايج حاصل از پژوهش، تأييدي بر پژوهش‌هاي صورت گرفته در خصوص طراحي و مناسب‌سازي محيط بر يادگيري كودكان است. با توجه به يافته‌هاي تحقيق مي‌توان اين‌گونه نتيجه گرفت كه محيط در ايجاد زمينه‌هاي يادگيري به‌عنوان يك عامل موثر تلقي مي‌شود.