بررسي تاثير سرمايه‌هاي فكري بر نوآوري، با ميانجي‌گري مديريت دانش در كتابخانه‌هاي عمومي ايران

هدف:هدف پژوهش حاضر شناسايي نقش واسط مديريت دانش در تاثير اجزاي سرمايه‌هاي فكري بر نوآوري در كتابخانه‌هاي عمومي كشور است. روش‌شناسي:روش پژوهش پيمايشي تحليلي بوده و جامعه آماري 382 نفر از كتابداران كتابخانه‌هاي عمومي ايران هستند. براي تجزيه و تحليل داده‌هاي توصيفي از نرم‌افزار SPSS.23 و براي تحليل داده‌هاي استنباطي نرم‌افزار ليزرلمورد استفاده قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان مي‌دهد بين سرمايه فكري و نوآوري رابطه معناداري وجود دارد كه ضريب مسير سرمايه فكري بر نوآوري برابر (1.691) است. همچنين بين مديريت دانش و سرمايه فكري نيز رابطه معناداري وجود دارد كه ضريب مسير بين متغيرهاي مديريت دانش و سرمايه فكري برابر (433/.) مي‌باشد. نتايج حاصل از مدل معادلات ساختاري نشان مي‌دهد كه مدل پيشنهادي پژوهشگران از برازش مناسبي برخوردار بوده و بين سرمايه‌هاي فكري و نوآوري با نقش ميانجي‌گري مديريت دانش در كتابخانه‌هاي عمومي ايران، رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. نتيجه‌گيري: كتابخانه‌هاي عمومي ‌با توجه بيشتر به سرمايه‌هاي فكري و دانشي خود مي‌توانند بقاء و اثربخشي عملكرد خود را تضمين نمايند، به بيان ديگر، شناسايي، بهبود و تقويت سرمايه فكري و ابعاد آن به عنوان يكي از قابليت‌هاي مهم كتابخانه‌هاي عمومي در خلق، ذخيره، تسهيم، كاربرد، ارزيابي دانش سازماني، مي‌تواند باعث توسعه فعاليت‌هاي نوآورانه شود.