بررسي آزمايشگاهي فرسايش آبكندي خاك چسبنده در شرايط تحكيم و لايه ماسه‌اي

فرسايش آبكندي باعث پايين افتادگي بستر، عريض شدن آبراهه و انتقال حجم زيادي از رسوب به پائين‌دست مي‌گردد. شناخت عوامل مختلفي هم‌چون ميزان تحكيم و نيز قرارگيري لايه ماسه‌اي در ميزان انتقال رسوب از اهداف اين تحقيق است. در تحقيق حاضر تعداد پنج نمونه خاك چسبنده، با تركيب متفاوت رس و سيلت و با تحكيم بلند‌مدت و كوتاه‌مدت در شرايط طبيعي، مورد آزمايش قرارگرفت. علاوه بر اين، در يكي از آزمايش‌ها از يك لايه ماسه‌اي در بستر آبكند استفاده شده، تا تاثير اين لايه نيز بررسي شود. نتايج نشان داد كه با افزايش درصد رس، مهاجرت طولي آبكند به سمت بالادست با زاويه‌ي قائم‌تري صورت مي‌گيرد. كاهش يكسان مقدار رس در تحكيم بلندمدت و كوتاه‌مدت، باعث شد كه مقدار كل مهاجرت طولي و كل حجم رسوب توليد شده تقريباً 2.5 برابر در تحكيم بلندمدت نسبت به كوتاه‌مدت افزايش يابد. تاثير كاهش ميزان درصد رس در نمونه تحكيم بلندمدت مشهودتر بود.