اثر كم‌آبياري تنظيم‌شده و آبياري جويچه‌اي يك در ميان بر بهره‌وري آب ذرت علوفه‌اي در شرايط اقليمي خرم‌آباد

با توجه به محدوديت منابع آب براي توسعه سطوح زير كشت فارياب، افزايش بهره‌وري توليد به‌ازاي مقدار آب مصرفي ضروري است. كم‌آبياري يك روش ساده و كم‌هزينه براي افزايش بهره‌وري آب در مزرعه است. اين پژوهش به‌منظور بررسي اثر كم آبياري تنظيم شده و آبياري جويچه‌اي يك در ميان بر عملكرد و بهره وري آب ذرت علوفه اي در شرايط اقليمي خرم آباد طي ماه‌هاي ارديبهشت تا شهريور سال 1396، در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه لرستان انجام شد. تيمارهاي آزمايشي شامل آبياري با تأمين 100 درصد نياز آبي گياه (I100)، كم آبياري تنظيم شده با تأمين 80 و 60 درصد نياز آبي گياه (DI80 و DI60)، و آبياري جويچه‌اي يك در ميان (PRD) بودند. ميانگين عملكرد توده زنده در تيمارهاي I100، DI80، DI60 و PRD به‌ترتيب 65.1، 45.0، 31.7 و 35.5 تن در هكتار بود. عملكرد علوفه خشك به همان ترتيب 21.5، 19.5، 12.6، 14.9 تن در هكتار به‌دست آمد. بيشترين بهر ه وري آب به‌ازاي علوفه خشك در تيمار PRD به مقدار Kg/m3 3.6 و به‌ازاي علوفه تر در تيمار I100 به‌ مقدار Kg/m3 9.24 به‌دست آمد. نتايج نشان داد كه چنان‌چه هدف به حداكثر رساندن درآمد و توليد در واحد سطح باشد، آبياري كامل محصول ذرت علوفه‌اي روش بهتري خواهد بود. حتي بهره‌وري آب براي توليد علوفه تَر نيز در اين روش بيشتر خواهد بود. چنان‌چه هدف از كشاورزي توليد ماده خشك بيشتر با بهره‌وري بالاتر مصرف آب باشد، آبياري يك‌ جويچه در ميان روش مناسب‌تري به نظر مي‌رسد.