شناسايي و تحليل اهميت توانمندسازهاي بازي‌وار با كاربست رويكرد سوارا فازي

در عصر كنوني، بازي‏وارسازي به‌طور فزاينده‌اي به‌عنوان بخش اساسي خدمات، نرم‌افزارها و سيستم‌ها براي درگير كردن و ايجاد انگيزه در كاربران و همچنين برانگيختن رفتارهاي مناسب آنان مورد استفاده قرار مي‏گيرد. فرض اصلي اين است كه بازي‏وارسازي مي‌تواند، توانايي سيستم را براي برآورده نمودن نيازهاي ذاتي افزايش داده و از اين طريق، بهره‌وري كاركنان و سيستم را ارتقاء دهد. بنابراين، هدف پژوهش حاضر، شناسايي و اولويت‌بندي عوامل مؤثر بر پياده‌سازي بازي‏وارسازي با استفاده از رويكرد سواراي فازي مي‌باشد. اين تحقيق، به لحاظ هدف، در زمره تحقيقات كاربردي و به لحاظ روش، در قالب تحقيقات كيفي كمي است. جامعه‌آماري پژوهش را اعضاي هيأت علمي دانشگاه خليج فارس كه با موضوع پژوهش آشنايي دارند؛ تشكيل مي‌دهند. اعضاي نمونه با روش غيرتصادفي هدفمند از نوع قضاوتي انتخاب شدند كه تعداد آنان 14 نفر مي‌باشد. به‌منظور جمعآوري داده‌ها از پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده گرديد. با بررسي‌هاي صورت گرفته از مرور ادبيات تحقيق به روش تطبيقي و همچنين، نظرخواهي از خبرگان، 16 عامل مؤثر بر اجراي بازي‏وارسازي شناسايي شده و مورد تحليل قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد؛ عوامل سهولت استفاده، فرصت‌هاي يادگيري و شناسايي بازي بيشترين وزن را به‌خود اختصاص داده‌اند. همچنين، عوامل نشان‌ها، نردبان پيشرفت و اجتماعي بودن؛ كمترين وزن را كسب نموده‌اند. از اين‌رو، به‌منظور پياده‌سازي رويكرد بازي‏وارسازي در دانشگاه خليج فارس بايد بيشترين توجه به عواملي كه بالاترين وزن را دارند، صورت پذيرد.