راهبردهاي مورداستفاده مادران مبتلا به سرطان پستان براي ايفاي نقش مادري: يك مطالعه كيفي

مقدمه: زنان مبتلا به سرطان پستان اغلب به دليل بيماري يا در اثر كاهش توانايي مراقبت از فرزند، تغييراتي را در نقش مادري خود تجربه مي‌كنند. با وجود اين بسياري از آنها مي‌كوشند تا همانند قبل از بيماري، ايفاگر نقش مادري خود باشند. اين مطالعه با هدف كشف راهبردهاي مورد استفاده زنان ايراني مبتلا به سرطان پستان، در مديريت برنامه‌هاي فرزند پروري و ايفاي نقش والدي در دوره بيماري و بقايافتگي انجام شد. روش كار: در يك مطالعه كيفي با روش تحليل محتواي كيفي قراردادي، 23 مادر مبتلا به سرطان پستان وارد مطالعه شدند. داده‌ها از طريق مصاحبه‌هاي نيمه ساختارمند، جمع‌ آوري و هم‌زمان تحليل شدند. يافته‌ها: تحليل داده ها منجر به ايجاد 1200 كد غير تكراري شد. طبقه‌بندي كدها منجر به ظهور 4 طبقه و 10 زيرطبقه شامل راهبرد آماده‌ سازي خود (با سه زير طبقه بازيابي خودآگاهانه نقش، بسيج رواني جهت تداوم نقش و كسب حمايت هاي اطلاعاتي)، راهبرد بازسازماندهي نقش‌ها (با دو زير طبقه وكالت دادن به جايگزين‌ ها و تعديل كردن وظايف مادري)، راهبرد بازسازي خود و خانواده (با سه زير طبقه راهبردهاي حفظ انرژي، توسعه ارتباطات و محافظت از فرزندان) و الگوي ايفاي نقش مشاركتي نظارتي(با دو زير طبقه سهم‌پذيري و نظارت) شد. نتيجه گيري: شناسايي راهبردهاي به كار رفته براي ايفاي نقش مادري مي‌تواند به متخصصين مراقبت سلامت كمك كند تا با حمايت و دادن مشاوره و آموزش، به اين مادران و خانواده‌هايشان آنان را در ايفاي نقش مادري حين بيماري ياري نمايند.