ارزيابي فراواني تداخلات دارويي و فاكتورهاي مرتبط با آن در بيماران بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه بيمارستان بعثت همدان

مقدمه: تداخلات دارويي يكي از مشكلات ناشي از تجويز غيرمنطقي داروها و يكي از علل شايع مرگ‌ و‌ مير در بيماران است. از آنجايي كه تداخلات دارويي معمولاً قابل‌ پيش‌ بيني‌ اند، بنابراين قابل‌ اجتناب و مديريت هستند. هدف از مطالعه حاضر، ارزيابي فراواني تداخلات دارويي و فاكتورهاي مرتبط با آن در بيماران بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه بيمارستان بعثت همدان است. روش كار: اين مطالعه مقطعي در سال ۹۹-۱۳۹۸ در بخش‌هاي مراقبت ويژه بيمارستان بعثت همدان روي پرونده باليني بيماران انجام شد. داده‌ها، جهت تعيين نوع تداخلات دارويي بر اساس تداخلات موجود در سايت Up To Date و RxList بررسي شد. ساير اطلاعات از پرونده باليني بيماران گرفته شد. همۀ اطلاعات در يك چك‌ ليست از پيش‌ طراحي‌ شده ثبت گرديد. نهايتا داده‌ها با استفاده از نرم‌ افزار آماري SPSS نسخه ۲۲ و روش‌هاي توصيفي-تحليلي مناسب، تجزيه‌‌ و‌ تحليل گرديد. يافته‌ها: ميانگين تعداد تداخل دارويي كل به‌ ازاي هر پرونده ۴/۹۱ ± ۵/۹۴ بود. بيش‌تر تداخلات از نظر سطح خطر تداخل از نوع C (۶۳/۸۹ %)، از نظر شدت تداخل از نوع متوسط (۶۷/۶۶ %)، از نظر سطح مستند بودن تداخل از نوع متوسط (۷۰/۹۰ %) و از نظر دسته‌بندي تداخل از نوع قابل‌توجه (۴۴/۷۶ %) بود. نتيجه گيري: بر اساس نتايج حاصله، اقامت طولاني‌ مدت در يك بخش مراقبت‌هاي ويژه، افراد مسن و چند دارويي، از مهم‌ترين عوامل مهم مرتبط با وقوع تداخلات دارويي-دارويي هستند. اين نتايج، اهميت توجه بيش‌تر به نظارت و كنترل داروهاي تجويز شده را در اين بيماران نشان مي‌دهد.