بررسي اندركنش بين شالوده عميق و تونل قطار شهري تحت بارهاي لرزه‌اي

با توجه به توسعه و گسترش شهرها و مراكز صنعتي و تجاري، فضاهاي زيرزميني براي اهداف زيادي از جمله حمل‌ونقل، انتقال مواد سوختي، خطوط لوله‌هاي آب و فاضلاب، ايستگاه‌هاي مترو و ساير تأسيسات شهري به كار مي‌روند. تونل‌هاي مترو ممكن است در جايي ايجاد شوند كه فونداسيون پل‌ها يا ساختمان‌ها چه به‌صورت بالفعل و چه بالقوه در آن منطقه وجود داشته و بارگذاري اين فونداسيون‌ها چه در حالت استاتيكي و چه در حالت ديناميكي مي‌توانند باعث حركت‌هاي ناپايدار كننده و يا افزايش سطح توزيع تنش در خاك اطراف تونل شوند كه سبب بروز آسيب و خسارت به تونل‌ها مي‌شوند. جابه جايي در جهت زلزله، امتداد نشست تونل از اثرات شمع‌هاي اجراشده در كنار تونل‌هاي مترو در هنگام لرزش مي‌باشد. اين تحقيق به بررسي تحليل عددي رفتار اندر‌كنشي شالوده‌ عميق و تونل قطار شهري از طريق مدل‌سازي عددي به‌صورت سه‌بعدي تحت بارهاي لرزه‌اي به روش المان محدود توسط نرم‌افزار آباكوس نسخه1136 مي‌پردازد. در اين مقاله تأثير افزايش فاصله گروه‌ شمع از تونل بر روي رفتار اندر‌كنشي آن‌ها در طي اعمال زلزله بررسي شد. نتايج بررسي نشان داد كه با افزايش فاصله گروه ‌شمع از تونل ميزان جابه جايي تونل در جهت لرزش ابتدا افزايش و سپس كاهش مي‌يابد و ميزان نشست تونل نيز با افزايش فاصله ابتدا كاهش و سپس به يك مقدار تقريباً ثابت مي‌رسد. ميزان تنش فشاري در بالا و وسط تونل با افزايش فاصله گروه شمع ابتدا افزايش يافته سپس ثابت مي شود و در قسمت پاييني تونل با افزايش فاصله پيوسته روند كاهشي را شاهد بوديم.