بررسي تأثير كيفيت اطلاعات رسانه‌هاي اجتماعي بر رفتار امنيت اطلاعات كاربران در رابطه با كلاهبرداري‌هاي ناشي از شيوع كوويد۱۹

زمينه و هدف: گسترش ويروس كوويد۱۹در جهان و افزايش ترس از بيماري ناشي از آن، باعث شده است كه مجرمان اينترنتي از اين موقعيت سوءاستفاده كرده و انواع مختلف كلاهبرداري مرتبط با اين ويروس در سراسر جهان افزايش يابد. در اين شرايط ارتقاء كيفيت اطلاعات منتشرشده توسط رسانه‌ها عاملي مهم در كنترل شايعات و جلب اعتماد شهروندان براي مشاركت در رسانه‌هاي اجتماعي به‌عنوان يك بستر فناوري براي خدمات ‌دولتي است. با اين ‌وجود، علي‌رغم اهميت آن، در مورد عواملي كه مي‌تواند از افراد در برابر جرائم اينترنتي مرتبط با شيوع كوويد۱۹ محافظت كند، پژوهشي صورت نگرفته است. اين مطالعه اهميت رسانه‌هاي اجتماعي، براي مديريت امنيت اطلاعات در هنگام بحران را برجسته مي‌كند.روش تحقيق: تحقيق حاضر، از لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ ماهيت و روش جزء پژوهش‌هاي توصيفي پيمايشي از نوع همبستگي است. در اين تحقيق، با استفاده از تئوري كاشت و تئوري انگيزش محافظت، يك مدل پژوهشي براي بررسي تأثير تزريق كيفيت اطلاعات رسانه‌هاي اجتماعي بر رفتار امنيت اطلاعات افراد نسبت به كلاهبرداري‌هاي ناشي از شيوع كوويد۱۹ توسعه داده ‌شده است. همچنين از مدل‌سازي معادلات ساختاري با استفاده از نرم‌افزار SMARTPLS براي تجزيه‌ و تحليل 207پرسشنامه جمع‌آوري ‌شده از كاربران رسانه‌هاي اجتماعي استفاده ‌شده است.يافته‌ها و نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه كيفيت اطلاعات منتشر شده توسط رسانه‌ها بر رفتار امنيت ‌اطلاعات كاربران از طريق شدّت ‌درك‌ شده، آسيب‌پذيري درك شده، خودكارآمدي و اثربخشي پاسخ تأثير دارد.رسانه‌ها را مي‌توان ابزاري دانست كه از طريق ارتقاء سطح كيفيت ‌اطلاعات كه منجر به كنترل شايعات در فضاي مجازي مي‌شود، متناسب با نوع برنامه‌هاي پيشگيري از جرم، نوع مخاطبين و استفاده‌كنندگان از آن‌ها ابزاري هدفمند براي كنترل يا كاهش ارتكاب جرائم ‌سايبري هستند.