تصميم گيري منفعلانه هوشمند براي حسگرهاي بيدارشونده در پايش سازه‌اي

امروزه از ساختمان‌هاي اداري و مسكوني گرفته تا ابنيه تاريخي و ساختمان‌هاي حساس و پراهميت، نياز به مراقبت و پايش ويژه دارند. بديهي است چنين پايشي داراي هزينه، خطا و چالش‌هاي بسياري مي‌باشد. شبكه‌هاي حسگر سيمي به دلايلي نظير هزينه كمتر، كابردهاي گسترده‌تر و نصب آسان در موارد زيادي در حال جايگزيني با شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم هستند. در سازه‌هاي مختلف بسته به وضعيت و نوع سازه، مواردي نظير مصرف انرژي، دقت و همچنين تحمل اشكال در از بين رفتن گره‌هاي حسگر حايز اهميت مي‌باشند. بالاخص كه با استفاده از شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم، موارد يادشده، چالش‌هايي دايمي هستند كه با وجود تحقيقات صورت‌گرفته، ظرفيت بهبوديافتن دارند. ايده اصلي مقاله پيش رو عبارت است از استفاده رويكردي نوآورانه در به كارگيري از فرايند تصميم‌گيري ماركوف و حسگرهاي بيدارشونده، تا به اين وسيله هزينه و خطا در پايش سازه‌هاي پايا و نيمه‌پايا را نسبت به روش‌هاي فعلي كاهش دهيم و بر اساس صورت مسئله، مزايايي را در پياده‌سازي و اجرا به همراه داشته باشيم. بنابراين نوآوري روش پيشنهادي، استفاده از فرايند تصميم‌گيري ماركوف و حسگرهاي بيدارشونده به منظور ارائه روشي نوين و بهينه‌تر نسب به روش‌هاي موجود به صورت اختصاصي براي پايش سلامت سازه‌اي سازه‌هاي پايا و نيمه‌پايا است. اين رويكرد در قالب شش گام تشريح شده است و در مقابل، روش‌هاي پركاربردي مورد مقايسه قرار گرفته‌اند بدين گونه كه در محيط شبيه‌سازي CupCarbon، با سنجه‌هاي مختلفي آزمايش و شبيه‌سازي شده‌اند. نتايج نشان مي‌دهد راهكار پيشنهادي در مقايسه با راهكارهاي مشابه در موارد كاهش مصرفي انرژي از 11 تا 70 درصد، تحمل‌پذيري اشكال در تبادل پيام‌ها از 10 تا 80 درصد و همچنين در مبحث هزينه كل از 93 تا 97 درصد بهبود به دست آورده است.