طراحي بهينه و زيربهينه فرستنده- گيرنده در شبكه‌هاي حسگري متراكم و اينترنت اشياء

امروزه با توسعه بسيار سريع فناوري‌هاي نوين در حوزه اينترنت اشيا و شبكه‌هاي هوشمند، مفهوم شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم بيش از هر زمان ديگري مورد توجه مراكز تحقيقاتي قرار گرفته است. در سال‌هاي اخير، پيدايش اين شبكه‌ها با ساختار متراكم، بر اهميت به كارگيري فناوري‌هاي مخابراتي از جمله فناوري فراپهن باند با قابليت اطمينان بالا، كاربرد صنعتي و همچنين امنيت ارتباطي مناسب افزوده است. اما همچنان نگراني‌هاي بسياري در ارتباط با ميزان تداخل درون شبكه‌اي به ويژه ناشي از خطوط گسسته طيفي نامطلوب در اين فناوري مطرح هستند و بنابراين ارائه يك راهكار بهينه براي حذف تداخل درون شبكه و كنترل طيف توان و سپس تعريف ساختارهاي فرستنده گيرنده مطلوب البته با در نظر گرفتن حساسيت‌هاي بالا نسبت به مسأله سنكرون‌سازي در شبكه‌هاي حسگري بي‌سيم مبتني بر تكنولوژي فراپهن باند ضروري است. اين اهداف در تحقيق كنوني با اعمال استراتژي بهينه طيفي در مدل سيگنال، ساختار حسگر فرستنده و سپس ترسيم ساختارهاي حسگر گيرنده بهينه و يا زيربهينه دنبال مي‌شوند كه نتايج به دست آمده بيانگر بهبود عملكرد ارتباطات در شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم است.