شناسايي مولكولي سوسك‌هاي پوست‌خوار درختان نارون با استفاده از روش خط شناسه گذاري DNA barcoding

identification of elm bark beetles through DNA barcoding

سوسك‌هاي پوست‌خوار به عنوان يكي از مهم‌ترين آفات درختان جنگلي و فضاي سبز به درختان ضعيف حمله و باعث نابودي آنها مي‌شوند. درختان نارون نيز به عنوان يكي از مهم‌ترين ميزبان‌هاي سوسك‌هاي پوست‌خوار شناخته شده اند. اين گروه از سوسك‌ها با تغذيه از آوند چوبي درختان نارون و همچنين انتقال قارچ بيماريزاي عامل بيماري مرگ هلندي نارون، باعث ضعيف شدن و در نهايت نابودي درختان نارون مي‌شوند. به منظوركنترل و پيشگيري از افزايش خسارت و شيوع بيماري مرگ هلندي نارون شناسايي گونه‌هاي سوسك‌هاي پوست‌خوار به عنوان اولين و مهم‌ترين قدم در مديريت آنها اهميت دارد. گونه‌هاي سوسك‌هاي پوست‌خوار از نظر ظاهري بسيار به هم شبيه هستند و شناسايي دقيق آنها خصوصا در مراحل نابالغ با استفاده از صفات مرفولوژيك دشوار و نيازمند استفاده از روش‌هاي جديد مولكولي است. در اين مطالعه با استفاده از روش مولكولي خط شناسه‌گذاري- دي ان اي باركدينگ توالي با طول 580 جفت باز از ژن سيتوكروم اكسيداز زيرواحد يك (COI) با استفاده از جفت پرايمرS1718 و A2411 براي شش گونه از سوسك هاي پوست‌خوار جمع‌آوري شده از روي درختان نارون توالي يابي شدند. توالي‌هاي بدست آمده توسط نرم‌افزار MEGA ver.0.7 تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد ميانگين تفاوت نوكلئوتيدي بين گونه 1/9 درصد و بسيار بيشتر از تفاوت نوكلئوتيدي درون گونه‌اي 0/03 است كه مطابق با قانون باركد مي‌باشد. نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد نمونه ها تا سطح گونه تفكيك شده و توالي دي ان باركد مي‌تواند به عنوان ابزار قابل اعتماد براي شناسايي و تفكيك سوسك‌هاي پوست‌خوار درختان نارون استفاده شود.

Bark beetles as one of the most important pest group attacked to weak trees in forests and urban trees. Ulmus minor considers as an important host plant for bark beetles. This group of beetles feed on Phloem and transmit the pathogen of Dutch elm disease that cause high damage in Ulmus trees. The first and the most important step in preventing damage and management is accurate identification of bark beetles. Because of small size and similarity in morphological characters of bark beetles, identification of this group is difficult and time consuming. In this study a DNA-based method barcoding was used to identify six bark beetles species that collected on Ulmus minor through sequencing 580bp of cytochrome oxidase one genome by using A2411 and C-N-J1718 universal primers. Obtained sequences were analyzed by MEGA ver.0 software. The results Confirmed that the mean of interspecies nucleotide variation is 1.9% more than intraspecific variation 0.03% which confirmed DNA barcoding rule. The result showed that specimen identified in species level which proved DNA barcoding as a reliable tool to identify Ulmus bark beetles species.