كليدواژه :
دينداري , ايرانيان , فقه , فقها , اسلام , تصوف
چكيده فارسي :
تاريخ نشان مي‌دهد كه ايرانيان مانند بسياري از ديگر اقوام متمدن و باسابقه جهان همواره ديندار زيسته‌اند. دينداري ايرانيان در دنياي امروز نيز همچنان نكته‌اي در خور توجه و زبانزد نزد انديشمندان دين‌پژوه است. با اين حال، از برخي دلايل و شواهد موجود برمي‌آيد كه در آينده‌اي نه چندان دور وضعيت دينداري در ايران دگرگون شود. دينداري اكنون و قرن‌ها پيش از اين در ايران، دينداري فقه‌مدارانه بوده است؛ اين نوع دينداري كه به حسب اوضاع و احوال خاص دوران غيبت و رويكرد غالب فقهي، احتياط‌محور و تا حدي مشكل است، تاكنون نتوانسته است رضايت و خرسندي عمومي دينداران را برانگيزاند. لذا به نظر مي‌رسد در آينده‌اي نزديك شكل دينداري ايرانيان تغيير كند و از شريعت‌مداري مبتني بر فقه و فقها، به معنويت‌گرايي صوفيانه، كه خود نيز سابقه تاريخي بلندي در ميان اقوام ايراني داشته و دارد، گرايش يابد. در اين مقاله، با رويكردي الاهياتي به دين و انسان مي‌نگريم و انواع دينداري را از نظام وجودي اين دو اخذ مي‌كنيم. نوع دينداري آينده ايرانيان خود مي‌تواند شاهدي بر بي‌اعتنايي به بخش يا بخش‌هايي از ابعاد دين و نظام وجودي آدمي باشد.
