پژوهشي پيرامون حكم وصيت براي كافر با رويكردي بر آراء امام خميني(ره)

A Study about moslems will for the Infidel with an Approach to Imam Khomeini's Views

وصيت نمودن شخص مسلمان براي كفار (حربي و ذمي) از جمله مباحث بحث برانگيز در فقه وصيت مي-باشد. بين فقهاي اماميه اختلاف است كه آيا وصيت براي كافر ذمي و حربي از جانب مسلمان جايز و صحيح است يا غير جايز و باطل است؟ عده‌اي از فقها، قائل به جواز وصيت نمودن مسلمان براي كافر و عده‌اي نيز قائل به عدم جواز وصيت نمودن مسلمان براي كافر شده‌اند و هر كدام براي مدعاي خود ادله‌اي از قرآن كريم و روايات بيان نموده‌اند. در متون حقوقي نيز مطلبي در ارتباط با وصيت براي كافر وجود ندارد،لكن ميتوان با استناد با ماده 958 قانون مدني، بگونه اي وصيت براي كافر را جايز دانست. در اين نوشتار نويسندگان برآن بوده‌اند تا با روشي توصيفي-تحليلي و با مراجعه به منابع كتابخانه اي- اسنادي، ديدگاه فقها را در مقايسه با ديدگاه امام خميني (ره) در مباحث مربوط به صحت و يا عدم صحت وصيت از جانب مسلمان براي كافر ذمي و كافر حربي، مورد ارزيابي و بررسي قرار داده و ادله‌ي هر ديدگاه مورد بررسي قرار دهند. نتيجه حاصل اين است كه در مبحث وصيت براي كافر ذمي و مرتد ملي، امام خميني(ره)، قائل به صحت وصيت براي آنها مي‌باشند و در مبحث وصيت نمودن براي كافر حربي، ايشان موضع سكوت را برگزيده و بحث را محل تأمل قرار داده‌اند.

Testifying to a Muslim person for infidelity, including mental and religious infidelity, is one of the controversial topics in the jurisprudence of will. There is a dispute among the Imamiyyah jurists as to whether or not a will is permissible for a Muslim infidel and a disbeliever. Some jurists believe that it is not permissible for a Muslim to testify against an infidel and some believe that it is not permissible for a Muslim to testify against an infidel, each of which has its own proof of the Holy Quran and narrations.However, according to Article 958 of the Civil Code, a will can be considered permissible for an infidel. . There is nothing in the legal texts about the will for the infide In this article, the authors have tried to evaluate the viewpoints of the jurists in a descriptive-analytic way by referring to the library sources in comparison to Imam Khomeini's views on the validity or inaccuracy of the will of the Muslim for the infidel and the infidel. and examine the evidence of each view. The result is that in the matter of will for the infidel and the national apostate, Imam Khomeini believes in the correctness of the will for them, and in the matter of testifying for the infidel, he has chosen the position of silence and made the discussion a reflection.