تأثير مؤلفه‌هاي ذهن‌آگاهي برنشخوار فكري و تعلل‌ورزي تحصيلي در دانشجويان دانشگاه بوعلي‌سينا

The efectiveness of mindfulness components on rumination and academic procrastination in students of Bu-Ali Sina university

اين پژوهش با هدف تعيين تأثير مؤلفه­هاي ذهن­آگاهي بر نشخوار فكري و تعلل­ورزي تحصيلي انجام شد. روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعۀ آماري شامل تمامي دانشجويان مقطع كارشناسي دانشگاه بوعلي­سينا همدان بود كه 367 دانشجو به شيوۀ نمونه­گيري تصادفي طبقه­اي نسبتي از ميان آنها انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات از پرسش­نامه­هاي تعلل­ورزي تحصيلي Solomon & Rothblum, 1984))، نشخوار فكريYousefi, 2008) )، مقياس پنج وجهي ذهن‌آگاهي (Baer et al., 2006) استفاده شد. داده هاي به‌دست آمده با استفاده از روش تحليل رگرسيون چندمتغيري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج به دست آمده نشان داد كه مؤلفه­هاي ذهن­آگاهي قادرند تغييرات نشخوار فكري و تعلل­ورزي تحصيلي را پيش­بيني كنند (01/0 p<) و همچنين بين مؤلفه­هاي ذهن­آگاهي با نشخوار فكري و تعلل­ورزي تحصيلي رابطۀ معناداري وجود دارد (01/0 p<). بر اساس نتايج پژوهش، ذهن­آگاهي باعث عدم محوريت ذهن فرد نسبت به الگوهاي فكري تكراري و كاهش نشخوار ذهني مي‌گردد و با نگه داشتن ذهن فرد در زمان حال از به وجود آمدن تعلل­ورزي در انجام كارها جلوگيري مي‌كند. نشخوار فكري نيز با مرور افكار ذهني بي فايده، انگيزۀ انجام به‌موقع كارها را گرفته و باعث تعلل‌ورزي مي­شود.

The purpose of this study was to determine the effect of mindfulness components on rumination and academic procrastination. The research method was descriptive and correlational. The statistical population consisted of all undergraduate students of Bu Ali Sina University in Hamedan. 367 students were selected by stratified random sampling method. Academic procrastination questionnaire (Solomon & Rothblum, 1984), Rumination scale (Yousefi, 2008), five-dimensional mindfulness scale (Baer et al., 2006) were used for data collection. The data were analyzed using multivariate regression analysis. The results showed that the components of mindfulness are able to predict the rumination and academic procrastination changes (p<0.01) and also showed there was significant relationship between the components of mindfulness with rumination and procrastination (p <0.01). According to the results of the study, mindfulness reduces one's mind to repetitive patterns of thought and reduces rumination, and by keeping one's mind present, it prevents procrastination in doing things. Rumination, by reviewing useless mental thoughts, reduces the incentive to do things in timly manner and causes procrastination