بررسي رابطه مصرف انرژي و بهره‌وري كل عوامل توليد كشاورزي با كاربرد رهيافت رگرسيون چندك در بخش كشاورزي ايران

The Relationship between Energy Consumption and Total Factor Productivity in Agriculture: Application of Quantile Regression Approach

با توجه به اهميت مصرف انرژي و نقش بهره‌وري در رشد اقتصادي، هدف اصلي اين مقاله، بررسي تأثير برخي از متغيرهاي كليدي اقتصاد كلان و مصرف انرژي بر بهره‌وري كل عوامل توليد بخش كشاورزي در ايران مي‌باشد. بدين منظور ابتدا شاخص بهره‌وري كل عوامل توليد به روش پارامتري مانده سولو محاسبه شده و سپس تأثير متغيرها بر بهره‌وري كل عوامل توليد به روش رگرسيون چندك[1] مبتني بر داده‌هاي سري زماني سال‌هاي 1346-1395 مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج بدست آمده از برآورد الگو نشان مي‌دهد كه مصرف انرژي و نرخ تورم با يك دوره وقفه در چندك‌هاي 0/25 و 0/5 داراي اثر منفي و معناداري بر بهره‌وري كل عوامل توليد مي‌باشند، در حالي كه اثر متغيرهاي نرخ ارز، سرمايه‌گذاري خارجي و بهره‌وري (با يك دوره وقفه) مثبت و معنادار برآورد گرديد.

Considering the critical role of energy consumption and productivity in economic growth, the central purpose of this study is to investigate the effect of some key macroeconomic variables and energy consumption on the total factor productivity of the agriculture sector in Iran. First, the Solo residual parametric method is employed to estimate the total factor productivity index. Subsequently, the quantile regression method is applied to time series data for the period 1967-2016 in order to investigate the impact of mentioned variables on the total factor productivity. The main results showed that energy consumption and lagged inflation rate have a negative and significant impact on the total factor productivity in agriculture in the 0.25 and 0.5 quantiles. On the contrary, market exchange rate, foreign investment, and lagged TFP exhibit a positive and significant impact on the total factor productivity of the agricultural sector.