الگوي پارادايميك مضامين اخلاقي در سينماي دفاع مقدس

The Paradigmatic Pattern of Moral Themes in Sacred Defense Cinema

پژوهش حاضر به دنبال شناخت الگوي پارادايميك مضامين اخلاقي در سينماي دفاع مقدس است كه به واسطه توليد فيلم‌هاي اين دوران در ايران شكل گرفته است. در اين مطالعه از روش تحليل محتواي كمي استفاده شده است. براي اين منظور، علاوه بر اسناد و مداركي كه روشنگر وضعيت سينماي دفاع مقدس در ايران است، از تحليل محتواي نمونه‌هاي هدفمند فيلم‌هاي‌ برجسته سينماي دفاع مقدس در چهار دهه اخير (60، 70، ‌80 و 90) استفاده شده است. يافته‌ها نشان داد كه در مقوله مضمون فيلم‌ها بيشترين توجه به فيلم‌هاي منتقد جنگ وكمترين توجه به سينماي كمدي جنگي بوده است. مضامين اخلاقي فيلم‌ها بيشتر بر اخلاق حرفه‌اي، مانند ايثارگري متمركز بوده است و اخلاق اجتماعي و فردي در رتبه كمتري قرار دارند.

The present study seeks to identify the paradigmatic pattern of moral themes in the sacred defense cinema that has been formed through the production of Movies of this period in Iran. In this study, quantitative content analysis method has been used. For this purpose, in addition to the documents that clarify the situation of the Holy Defense cinema in Iran, the content analysis of the purposeful samples of the prominent Movies of the Holy Defense cinema in the last four decades (60, 70, 80 and 90) has been used. The findings showed that according to the category of Movies, the most attention was paid to War Movies and the least attention was paid to war comedy cinema. The moral themes of the Movies are more focused on professional ethics, such as self-sacrifice, and social and individual ethics are inferior.