پديد آورندگان :
بشارتي، محمدرضا دانشگاه جامع امام حسين (ع) , غفاري غدير، جلال دانشگاه جامع امام حسين (ع) , علم الهدي، عبدالرسول دانشگاه جامع امام حسين (ع) , جوادي، علي دانشگاه جامع امام حسين (ع)
كليدواژه :
الگو , سياست‌گذاري , مناسبات فرهنگي , ايران , جمهوري آذربايجان
چكيده فارسي :
جمهوري اسلامي ايران به علت فرهنگ و تمدن كهن خود و اشتراكات ديني و فرهنگي با جمهوري آذربايجان، از قدرت زيادي براي سياست‌گذاري در عرصه مناسبات فرهنگي اين كشور برخوردار است. هدف اين مقاله، ارائه الگويي براي سياست‌گذاري مناسبات فرهنگي بين جمهوري اسلامي ايران و جمهوري آذربايجان است. اين پژوهش به روش كيفي و به كارگيري نظريه داده‌بنياد انجام گرفته و داده‌هاي مورد نياز به وسيله مصاحبه‌هاي نيمه ساختاريافته جمع‌آوري شده است. جامعه آماري اين پژوهش، آن دسته از كارشناسان فرهنگي در جايگاه سفيران، رايزن‌هاي فرهنگي، وابسته‌ها و مستشاران فرهنگي جمهوري اسلامي ايران در جمهوري آذربايجان هستند كه با نمونه‌گيري هدفمند، با دوازده نفر از آنها مصاحبه صورت گرفت. با توجه به موضوع پژوهش، تمام مصاحبه‌ها گردآوري شدند و براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزار مكس كيو.دا استفاده شد. با شروع مطالعه دقيق مصاحبه‌ها، هر جا كه مفهوم مرتبط با موضوع پژوهش در بين مطالب ديده شد، كد مورد نظر به آن اختصاص يافت. در تحليل داده‌بنياد به الگوي سياست‌گذاري دست يافتيم. بر اساس يافته‌ها مي‌توان گفت كه راهبردهاي جذب حداكثري طلاب جمهوري آذربايجان در ايران، شامل موارد زير مي‌شود: ترجمه كتب فارسي به زبان آذري، توسعه گردشگري جمهوري آذربايجان در ايران، برگزاري هفته‌هاي فرهنگي، مديريت و هدايت سياست خارجي در مسير مناسب، تبادل استادان و نخبگان بين دو كشور، افشاي ماهيت جريان‌هاي ضد هويتي در جمهوري آذربايجان، جذب حداكثري دانشجويان جمهوري آذربايجان در دانشگاه‌هاي ايران، نشست‌هاي مشترك علمي، برنامه‌ريزي بنيادين بين دو كشور، حمايت از چاپ كتاب‌هاي مختلف ادبي، فرهنگي و تاريخي مشترك، برگزاري همايش‌هاي ادبي و علمي مشترك و برگزاري نمايشگاه‌هاي هنري فراملي با رويكرد ايراني ـ اسلامي. اين اقدامات مي‌تواند سبب ارتقاي سياست‌گذاري در مناسبات فرهنگي ايران و جمهوري آذربايجان در حوزه فرهنگ شود.
چكيده لاتين :
The Islamic Republic of Iran, due to its ancient culture, civilization, religious and cultural commonalities with the Republic of Azerbaijan, has great power to make policies in the field of cultural relations of this country. The purpose of this article is to provide a model for policy-making of cultural relations between the Islamic Republic of Iran and the Republic of Azerbaijan. This research has been done by qualitative method and applying data-based theory and the required data has been collected through semi-structured interviews. The statistical population of this study is those cultural experts in the position of ambassadors, cultural advisors, affiliates and cultural advisors of the Islamic Republic of Iran in the Republic of Azerbaijan who were interviewed by purposeful sampling, twelve of them. According to the research topic, all interviews were collected and MAXQD software was used to analyze the data. By carefully studying the interviews, wherever the concept related to the research topic was found among the content, the code was assigned to it. . In data analysis, we achieved a policy model. Based on the findings, it can be said that the strategies for attracting the maximum number of students of the Republic of Azerbaijan in Iran include the following: Translation of Persian books into Azeri, tourism development of the Republic of Azerbaijan in Iran, holding cultural weeks, management and guidance of foreign policy in the right direction, exchange of professors and elites between the two countries, exposing the nature of anti-identity currents in the Republic of Azerbaijan, attracting maximum students of the Republic of Azerbaijan In Iranian universities, joint scientific meetings, basic planning between the two countries, support for the publication of various joint literary, cultural and historical books, holding joint literary and scientific conferences and holding transnational art exhibitions with an Iranian-Islamic approach. These measures can promote policy-making in the cultural relations between Iran and the Republic of Azerbaijan in the field of culture.
