پيشبيني كيفيت زندگي از طريق مؤلفه‌هاي دلبستگي به والدين با واسطه‌گري شفقت به خود در دختران تحت‌مراقبت در مراكز نگهداري

Predicting Quality of Life through components of Attachment to Parents and Self-Compassion in girls under care in care centers

هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطۀ مؤلفه‌هاي دلبستگي به والدين با كيفيت زندگي دختران بي سرپرست و بدسرپرست و مطالعۀ نقش واسطه گري شفقت به خود بود. در اين مطالعه سعي شد رابطه متغير شفقت به خود با كيفيت زندگي عملياتي شود. روش پژوهش، توصيفي و از نوع طرح هاي همبستگي به روش تحليل مسير بود . جامعۀ آماري پژوهش، كليۀ دختران بي‌‌سرپرست و بدسرپرست 19- 7 ساله بودند كه در سال 1398 تعداد آنها در مراكز نگهداري شبانه‌روزي تحت نظارت سازمان بهزيستي استان تهران 450 نفر بود. تعداد افراد نمونه 241 نفر بود كه طبق فرمول كوكران به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند . ابزارهاي مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه هاي كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني (1996)، دلبستگي به والدين و همسالان آرمسدن و گرينبرگ (1987) و مقياس شفقت به خود نف (2003) بود ند. اطلاعات جمع آوري شده با روش‌هاي آمار توصيفي، تحليل واريانس، ضريب همبستگي و تحليل مسير با استفاده از نرم افزارهاي SPSS و AMOS تحليل شدند. نتايج حاصل از تحليل واريانس نشان داد كه رابطۀ بين همۀ متغيرهاي پژوهش رابطۀ خطي بوده است. از ميان مؤلفه هاي دلبستگي به والدين، اعتماد به والدين هم به طور مستقيم و هم با واسطه گري شفقت به خود پيش بين مثبت كيفيت زندگي دختران بي سرپرست و بدسرپرست بود. از بين مؤلفه‌هاي شفقت به خود همانندسازي افراطي و انزوا به صورت معكوس پيش بين كيفيت زندگي بودند. يافته‌هاي اين مطالعه همسو با پيشينۀ پژوهشي گوياي اثرگذاري دلبستگي ايمن به والدين بر شاخص هاي كيفيت زندگي و تعامل آن با سازۀ شفقت به خود مي باشد كه ضمن دربرداشتن تلويحات باليني مي تواند در برنامۀ پيشگيري نيز كاربرد دارد.

The goal of this research, Investigating the Relationship between components of Attachment to Parents and Quality of Life of unattended and badattended girls and it was the study of the mediating role of Self- Compassion. In this study, the relationship between self-compassion and quality of life was tried. Research method, It is a descriptive and correlational design of path analysis. The statistical population of the study consisted of all unattended and badattended girls aged 7 to 19 years that in 2019 year the number of them in the detention centers under the supervision of Tehran Welfare Organization was 450. Utilizing the Cochran's formula, 241 person selected by random sampling. Tools used in the research were the World Health Organization Quality of Life group- BREF (WHO-QOL-BREF) (1996), The Inventory of Parent and Peer Attachment-Revised (IPPA-R) Armsden & Greenberg (1987) and the Self- Compassion Scale (SCS) of Neff (2003). The collected data were analyzed by descriptive statistics, analysis of variance, correlation coefficient and path analysis using SPSS and AMOS software. The results of analysis of variance showed that the relationship between all variables of the research is linear. Among the components of Attachment to Parents, Parental trust also directly and with the mediation of Self-Compassion the positive predictors of Quality of life for unattended and badattended girls were. Among the components of Self - Compassion, extreme Self-Esteem and isolation were inversely predictors of Quality of life. The findings of this study are in line with the research background It seems to have an effect on Safe Attachment to Parents On the indicators of Quality of life and its interaction with the Structure of Self- Compassion Which includes clinical implications It can also be used in prevention.