منابع و گستره علم امام در «مشارق انواراليقين بُرسي»

در فرهنگ شيعي امام داراي فضائل، مناقب و اوصاف و صفات منحصر به فرد است و علم او فراتر از علم افراد عادي است‌ زيرا علم او از مجاري و مبادي خاص الهي منشأ مي‌گيرد.حافظ رجب بُرسي از علماي قرن هشتم(ق)، در كتاب «مَشارقُ اَنوارِاليقينِ في اَسرارِ اَميرِ الموُمِنينَ» بيش از هفتاد روايت را كه ناظر به علم الهى، ائمه(ع) هستند ذكر كرده و براين باور است كه روايات مذكور، مؤيّد الهي بودن علم ائمّه است ودر صدد بر آمده است تا مباني آنهارا تبيين نمايد. ازآنجا كه آراء ونظرات بُرسي تا حدودي متفاوت از ديگر متفكران شيعي مذهب است، بر آن شديم،‌انديشه‌هاي وي را در قالب يك مقاله به نمايش بگذاريم. يافته‌هاي ما گواهي مي‌دهد كه بُرسي، هم منابع علم امام معصوم ونيز ابعاد مختلف علم وآگاهي اورا از روايات اهل بيت(ع) به خوبي استخراج واستنباط كرده و بر‌اين باور است كه علم امام، منحصر و محدود به دانستن معارف و احكام شرعي نيست، بلكه شامل اموري از قبيل: دانستن اسم اعظم الهي، علم جامعه، علم جَفر، علم به حوادث «ماكان» و «مايكون»علم به بلايا، وعلم تمام زبان‌ها، حتي زبان حيوانات، علم به كتب پيامبران پيشين، علم به عالَم برزخ و قيامت و احوال بهشت و جهنم؛ نيز مي‌شود. هرچند براي تبيين بهتر وبيشتر مسائل مطرح در‌اين مقاله از منابع متعدد ومختلفي بهره برده‌ايم، ليكن محور اصلي‌اين پژوهش كتاب «مَشارقُ اَنوارِاليقينِ في اَسرارِ اَميرِ الموُمِنينَ(ع)» بُرسي بوده است.‌اين مقاله، نخست با روش گردآوري داده‌ها و سپس با روش توصيفي وتحليلي نوشته شده است.