تحليل «خلق عظيم » درقرآن بارويكرد تفسيري

مهم ترين آيه در قرآن كه در وصف پيامبر ذكر شده آيه «انك لعلي خلق عظيم» است كه مفسران ديدگاه هاي متنوعي را در باره آن بيان نموده اند ، مسئله اين مقاله تحليل معناي «خلق عظيم» در آيه چهارم سوره قلم با رويكرد تفسيري است. اين مسئله از آن جهت اهميت دارد كه ضمن تبيين حقيقت اخلاق نبوي در تعريف و تفسير ما از اخلاق نيز كارگشاست. برخي مفسران مانند خلق را به معناي ملكه نفساني – كه همان معناي اصطلاحي مشهور از اخلاق است تعريف كرده و برخي نيز به معناي «رفتار» و «فعل» معنا نموده اند. از ديگر معاني ذكرشده در باب خلق عظيم « ادب القرآن»، «دين عظيم»، و « اسلام» است كه مفسران بر اساس ادله اي از جمله شواهد روايي بيان كرده اند. بر اساس تحليل ديدگاه هاي طرح شده و توجه به سياق آيات ابتدائي سوره قلم ضمن پذيرش معناي «ملكه بودن» اخلاق نيكوي پيامبر و عنايت ولطف الهي در شكل گيري چنين ملكه نفساني و روحاني در وجود ايشان ديدگاه كساني كه بر اساس سياق آيات و برخي شواهد نقلي از جمله آيات قرآن و روايات معصومان عليهم السلام خلق عظيم را به معناي «اخلاق اجتماعي» و«اخلاق معاشرت» تفسير كرده اند تام نيست.اين مقاله عهده دار تبيين ديدگاه هاي مفسران و تبيين ديدگاه برگزيده است.