تحليل تفسيري آيات سير تحول انسان عرفي به انسان قرآنيِ تحت تعليم الهي

شرايط انسان قبل از نفخ روح و تعليم اسما و بعد از آن، تفاوت زيادي داشته است؛ اين امر موجب عدم سجده شيطان و تمرد از فرمان الهي شد. پژوهش حاضر به روش توصيفي ـ تحليلي و با بررسي مقايسه آيات سوره‌هاي: علق، بقره و الرحمن و با عنايت به ارتباط بين آيات مذكور به اين نتيجه رسيد كه ارتباط تنگاتنگي ميان آيات در سير تحول انسان از يك انسان عرفي يا همان حيوان ناطق به انسان قرآني يا همان انسان كامل وجود دارد: خداوند به انسان مخلوق در سوره علق، چيزهايي ياد داده كه نمي‌دانسته است؛ در سوره بقره، اين انسان، خليفه خدا در زمين معرفي شده كه تحت تعليم علم أسماء، مسجود ملائكه مي‌شود؛ آدم مسجود ملائكه با تعليم اسماء، انسان كامل مي‌شود؛ انسان كاملي كه قبل تعليم، فقط انسان عرفي يا همان حيوان ناطق بود، اما پس از تعليم به حيّ متألّه و انسان قرآني تبديل مي‌شود.