خوانش تفسيري آيه «وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَهَمَّ بِها ...»در تفاسير المنار، الميزان و تسنيم

پيوند مضمون آيه »وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِها لَوْلا أَنْ رَأي بُرْهانَ رَبِّه ... « با عصمت حضرت يوسف (ع) موجب افزايش توجه مفسران فريقين به مضمون آن شده است. مقاله حاضر كه به شيوه توصيفي ـ تحليلي نگارش يافته به دنبال شناسايي رويكرد مفسران تفاسير: المنار، الميزان و تسنيم در مورد متعلق اراده يوسف (ع) و زليخا است. نتيجه برآمده از مباحث مقاله چنين است: اين سه مفسّر، در حالي كه در نفي ديدگاه منكران عصمت حضرت يوسف (ع) و نقد مستندهاي روايي آنان، اتفاق نظر دارند اما در تعيين متعلق اراده اين پيامبر الهي و زليخا، دچار اختلاف هستند؛ به‌گونه‌اي كه مؤلف تفسير المنار، بر تعدد متعلق آن دو تاكيد دارد؛ در حالي كه مؤلفان دو تفسير ديگر، بر وحدت متعلق اراده آنها؛ يعني اراده سوء پافشاري مي‌نمايند؛ با اين تفاوت كه زليخا، در جهت تحقق آن نيز كوشا بوده اما سرانجام ناكام ماند ولي حضرت يوسف (ع) به جهت برخورداري از برهان ربّ، نه‌تنها براي عملياتي كردن آن، كوششي ننمود، بلكه از قصد به آن نيز دور بوده است.