بازسازي شرايط ديرينه بوم شناسي سازند قم در نواحي كهك، نوبران و اندآباد (حوضه پشت كمان قم)

به منظور بازسازي شرايط ديرينه بوم شناسي رسوبات اليگوسن ـ ميوسن حوضه دريايي قم، سه برش چينه شناسي به ترتيب در نواحي كهك (جنوب قم)، نوبران (شمال غرب ساوه) و اند آباد (شمال غرب زنجان) انتخاب گرديد. در مجموع از نواحي كهك 146 نمونه، اند آباد 137 نمونه و نوبران 118 نمونه برداشت شد. سازند قم در هر سه ناحيه شامل تناوبي از شيل و سنگ آهك است. اين سازند در نواحي اند آباد و نوبران بر روي سازند قرمز پاييني و در ناحيه كهك بر روي سنگ ‌هاي آتش‌فشاني ائوسن قرار دارد. مرز بالايي سازند قم نيز در نواحي كهك و اند آباد با سازند قرمز بالايي و در ناحيه نوبران به صورت ناپيوستگي با آبرفت ‌هاي عهد حاضر پوشيده شده است. بر اساس مطالعات زيست چينه نگاري، سن رسوبات سازند قم در ناحيه كهك روپلين ـ شاتين، در ناحيه نوبران آكيتانين و در ناحيه اندآباد بورديگالين تعيين شد. از ديدگاه ديرينه بوم شناختي، طي زمان ‌هاي روپلين ـ شاتين (ناحيه كهك)، آكيتانين (ناحيه نوبران) و بورديگالين (اند آباد) دريايي با شوري غالباً متوسط تا بالا حاكم بوده است. در طي زمان ‌هاي ياد شده شرايط نوري يوفوتيك و شرايط غذايي اليگوتروفيك ـ مزوتروفيك حكمفرما بوده است. عمق ديرينه آب دريا در نواحي كهك (روپلين ـ شاتين) و اند آباد (بورديگالين) كمتر از 10 متر تا كمتر از 30 متر و در نوبران (آكيتانين) عمق كمتر از 10 متر تا كمتر از 40 متر در نوسان بوده كه نشان دهنده عمق بيشتر دريا در زمان آكيتانين مي‌باشد. در نواحي مورد مطالعه حضور فراوان مرجان‌ها، جلبك‌هاي قرمز و روزن‌داران كف‌زي بزرگ گوياي شرايط آب و هوايي گرمسيري ـ نيمه‌گرمسيري (18 تا 25 درجه سانتي‌گراد) و اجتماعات كربناته از نوع هتروزوئن بوده و شامل دو اجتماع دانه‌ اي (فورامل و فورآلگال) مي‌باشد.