تبيين تأثير تدريس به شيوه تلفيقي بر كيفيت يادگيري دانشجويان در استان مازندران به‌منظور ارائه مدل

هدف: هدف از انجام اين پژوهش تبيين تأثير تدريس به شيوه تلفيقي بر كيفيت يادگيري دانشجويان در استان مازندران به‌منظور ارائه مدل بود.روش شناسي: اين تحقيق كاربردي– توسعه اي، روش گردآوري داده ها ميداني و از نظر روش اجرا توصيفي پيمايشي بود. جامعه آماري شامل كليه اساتيد آموزش عالي دانشگاه آزاد اسلامي استان مازندران در سال 1397-1396 به تعداد 201 نفر بودند، كه با استفاده از جدول كرجسي و مورگان و روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي 132 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه هاي محقق ساخته كيفيت يادگيري و بكارگيري شيوه تلفيقي در آموزش عالي بود. روايي اين پرسشنامه ها توسط متخصصان مورد تأييد قرار گرفت، پايايي از طريق ضريب آلفاي كرونباخ به دست آمد. تجزيه وتحليل داده ها نيز از آزمون تحليل عاملي اكتشافي با استفاده از نرم‌افزارهاي Spss و pls استفاده شد.يافته ها: نتايج نشان داد سه بعد يادگيري (كيفيت سنجش و ارزش‌يابي، انتخاب اهداف و انتخاب تكنولوژي، استراتژي يادگيري و مديريت كلاس داري و يادسپاري) استخراج شده است. هم چنين نشان داد ابعاد تدريس تلفيقي (ابعاد يادگيري،  تعاملي محور، مستقيم و فراگير محور) شناسايي و استخراج شده است.بحث و نتيجه گيري: استفاده از رويكرد آموزش تلفيقي با ايجاد بستر مناسب جهت اجراي روش‌هاي دانشجومحور و انجام فعاليت‌هاي متناسب، زمينه تثبيت و افزايش ماندگاري مفاهيم آموخته‌شده را فراهم كند. بنابراين فرآيند آموزش تلفيقي سبب جلب‌توجه بيشتر دانشجويان به مطالب درسي مي‌گردد و نهايتاً ميل به يادگيري مطالب را ميسر مي‌سازد.