مدل‌يابي معادلات ساختاري اعتياد به شبكه‌هاي اجتماعي مجازي بر اساس پريشاني‌هاي روانشناختي با نقش ميانجي سبك فرزندپروري ادراك‌شده در دختران نوجوان

هدف: هدف پژوهش حاضر ارائه مدل اعتياد به شبكه‌هاي اجتماعي مجازي بر اساس پريشاني‌هاي روانشناختي با نقش ميانجي سبك فرزندپروري ادراك‌شده در دختران نوجوان بود.روش‌شناسي: اين مطالعه مقطعي از نوع همبستگي بود. جامعه پژوهش دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر بابل در سال تحصيلي 99-1398 بودند. حجم نمونه طبق فرمول كوكران 200 نفر برآورد كه با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه اعتياد به شبكه‌هاي اجتماعي مجازي (Khajeahmadi et al, 2017)، مقياس افسردگي، اضطراب و استرس (Lovibond Lovibond, 1995) و مقياس سبك فرزندپروري ادراك‌شده (Grolnick et al, 1997) بودند. داده‌ها با روش‌هاي ضرايب همبستگي پيرسون و مدل‌يابي معادلات ساختاري در نرم‌افزارهاي SPSS23 و AMOS24 تحليل شدند.يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه مدل اعتياد به شبكه‌هاي اجتماعي مجازي بر اساس پريشاني‌هاي روانشناختي با نقش ميانجي سبك فرزندپروري ادراك‌شده در دختران نوجوان داراي برازش مناسبي بود. يافته‌هاي ديگر نشان داد كه پريشاني‌هاي روانشناختي بر سبك فرزندپروري ادراك‌شده اثر مستقيم و منفي و بر اعتياد به شبكه‌هاي اجتماعي مجازي اثر مستقيم و مثبت و سبك فرزندپروري ادراك‌شده بر اعتياد به شبكه‌هاي اجتماعي مجازي اثر مستقيم و منفي داشت. همچنين، ديگر يافته‌ها نشان داد كه پريشاني‌هاي روانشناختي با نقش ميانجي سبك فرزندپروري ادراك‌شده بر اعتياد به شبكه‌هاي اجتماعي مجازي اثر غيرمستقيم و مثبت داشت (0.05 P).بحث و نتيجه‌گيري: نتايج نشان‌دهنده نقش ميانجي سبك فرزندپروري ادراك‌شده در مدل اعتياد به شبكه‌هاي اجتماعي مجازي بر اساس پريشاني‌هاي روانشناختي در دختران نوجوان بود. بنابراين، جهت كاهش اعتياد به شبكه‌هاي اجتماعي مجازي برنامه‌ريزي جهت كاهش پريشاني‌هاي روانشناختي و بهبود سبك فرزندپروري ادراك‌شده ضروري است.