تحليل انتقادي روش سيد محمدجواد شبيري در بازيابي منابع آثار روايي

«بازيابي منابع» آثار روايي به مفهوم شناسايي منابع آثار روايي موجود، از حدود دو دهه پيش در ايران، مورد توجه پژوهش‌گران حوزه حديث قرار گرفته است. سيد محمدجواد شبيري اولين گام‌هاي مطالعه روش‌مند در اين موضوع را با ارائه مقالاتي برداشت. وي روشي سندي متني شامل پنج مؤلفه در بازيابي منابع آثار روايي معرفي كرد و آن را در شناسايي منابع «الغيبه» نعماني به كار گرفت. در اين مقاله، پژوهش‌هاي شبيري در حوزه بازيابي منابع آثار روايي مورد مطالعه، تحليل و نقد قرار گرفته تا چيستي، نحوه به كارگيري و ميزان كارآمدي آن بررسي شود. حاصل اين بررسي، استخراح ده مؤلفه در روش وي در بازيابي منابع آثار روايي است. اشكال‌هايي در اصل و نحوه اجراي برخي از اين مؤلفه‌ها وجود دارد كه در صورت برطرف شدن، اين روش مي‌تواند روشي كارآ و موثر در بازيابي منابع آثار روايي باشد.