رابطه احساس غربت با سلامت روان و حمايت هاي اجتماعي دانشجويان دختر خوابگاه هاي كوي دانشگاه تهران

زمينه و هدف: احساس غربت توسط بسياري از دانشجويان خصوصا آنان كه در زمان تحصيل در خوابگاه‌هاي دانشجويي ساكن مي‌شوند، تجربه مي‌شود. پژوهش حاضر با موضوع رابطه احساس غربت با سلامت روان و حمايت‌هاي اجتماعي دانشجويان دختر خوابگاه‌هاي كوي دانشگاه تهران انجام شد. روش‌شناسي: نوع تحقيق حاضر با توجه به هدف آن كاربردي و روش آن با توجه به ماهيت جمع‌‌آوري داده‌ها، توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر كليه دانشجويان دختر مقطع كارشناسي ارشد و دكتري خوابگاه‌‌هاي كوي دانشگاه تهران به تعداد 1200 نفر بودند كه از آن ميان طبق جدول مورگان 384 نفر با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه احساس غربت فارسي؛ پرسشنامه حمايت اجتماعي واكسي و همكاران؛ پرسشنامه سلامت عمومي گلدبرگ و ويليامز استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌‌هاي آماري از آزمون همبستگي پيرسون و از روش رگرسيون چندگانه گام به گام بهره گرفته شد. يافته‌ها: نتايج آمار توصيفي و استنباطي پژوهش نشان از آن دارد كه بين احساس غربت، دلتنگي براي خانواده و ميل بازگشت به وطن با سلامت روان، حمايت‌هاي اجتماعي و حتي علائم سلامت جسماني، علائم اضطراب و اختلال خواب دانشجويان دختر مورد پژوهش ارتباط معناداري بين (55/0=r) تا (71/0=r) برقرار است.نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج پژوهش حاضر كنترل و مديريت ميزان احساس غربت دانشجويان دختر ساكن خوابگاه‌ها تأثير مستقيم و معناداري در ارتقاي سطح سلامت روان آنان و حمايت‌هاي اجتماعي اين دانشجويان دارد.