تحليل كانوني رابطه تاب آوري و امنيت رواني اجتماعي براساس ابعاد حمايت اجتماعي در زنان بي سرپرست خانواده

زمينه و هدف: زنان به‌عنوان نيمي از منابع انساني در جوامع عامل مؤثري در پيشبرد اهداف جامعه مي‌باشند. مطالعات نشان مي‌دهند زنان بيش از مردان در معرض فقر و تبعيض قرار دارند. حال زنان بي‌سرپرست خانوار به واسطه مسؤوليت بيش از حد، عدم آشنايي با برخي از مهارت‌هاي اجتماعي و عدم دسترسي به منابع و نيز با از دست دادن شبكه روابط در معرض انواع آسيب‌هاي اجتماعي و رواني و در نتيجه با كاهش احساس امنيت روبرو هستند. لذا پژوهش حاضر با هدف تحليل كانوني رابطه تاب‌آوري و امنيت رواني اجتماعي براساس ابعاد حمايت اجتماعي در بين زنان بي‌‌سرپرست خانواده انجام پذيرفت. روش‌: اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت و روش، توصيفي از نوع همبستگي مي‌باشد. جامعهآماري پژوهش كليه زنان بي‌سرپرست تحت پوشش بهزيستي استان آدربايجان شرقي بود كه 3000 نفر مي‌باشند كه بر اساس جدول كرجسي و مورگان 345 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامههاي امنيت رواني زارع و امين‌پور(1390)، پرسشنامه حمايت اجتماعي ادراك شده چندبعدي زيمت و همكاران(1998) و پرسشنامه تاب‌آوري كانر و ديويدسون (2003) بوده است و تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگي كانونيك انجام شد.يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد بين ابعاد حمايت اجتماعي با مؤلفه‌هاي تاب‌آوري و مؤلفه‌هاي امنيت رواني زنان بي‌سرپرست خانواده رابطه معناداري وجود دارد p 0.05 . همچنين نتايج نشان داد كه متغيرهاي تاب‌آوري با ضرايب(24.4) و امنيت رواني با ضرايب (22.5) توسط متغير ابعاد حمايت اجتماعي قابل پيش‌بيني هستند.