شركت‌هاي دانش بنيان زايشي: تعريف، نقش و گونه شناسي

اهميت شركت‌هاي دانش بنيان زايشي و تأثير اقتصادي و اجتماعي آنها از طريق تجاري‌سازي تحقيقات مبتني بر دانشگاه به مدت طولاني موضوع مورد علاقه دانشگاهيان و سياستگذاران بوده است. نقش فزاينده دانش، نوآوري و فناوري در توسعه اقتصادي و اجتماعي باعث شده است كه روابط دانشگاه، صنعت و دولت، چه از نظر ساختاري و چه از نظر شرايط امروزي، سه نهاد مذكور در عين كاركردي، دچار تحول اساسي شود. دانشگاه به‌عنوان پايگاه توليد علم بايد دانش كارآفريني را با توجه به مسائل اقتصادي و اجتماعي تبيين نمايد و با برنامه‌ريزي و سياستگذاري دقيق و الزام بر حمايت‌هاي پژوهشي، از نتايج تحقيقات دانشگاه‌ها در شركت‌هاي دانش بنيان زايشي استفاده نمايد. امروزه شركت‌هاي دانش بنيان زايشي در مأموريت نسل جديد بيشتر دانشگاه‌ها مدنظر قرارگرفته و به‌عنوان ارزش عمده تجاري و اقتصادي، عاملي براي كاربردي ساختن تحقيقات دانشگاهيان و نقش پررنگ آنها در انتقال فناوري و دانش موردتوجه قرار مي‌گيرد. هدف اين مطالعه معرفي و بررسي مفهوم، نقش و گونه‌هاي شركت‎هاي دانش بنيان زايشي است. نتايج مطالعه نشان داد كه شركت‌هاي دانش بنيان زايشي به ‌عنوان شركت‌هاي جديد براي بهره‌‌برداري از دانش تجاري، فناوري و يا نتايج تحقيقاتي كه در يك دانشگاه ايجاد شدند، تعريف مي‌شوند. شركت‌هاي دانش بنيان زايشي به پنج دليل مهم هستند: آنها اقتصاد منطقه‌اي خود را ارتقا مي‌دهند، آنها براي تجاري‌سازي فناوري دانشگاهي مفيد هستند، آنها به دانشگاه‌ها در كسب مأموريت اصلي پژوهشي و آموزشي خود كمك مي‌كنند و درآمد بيشتري را براي دانشگاه‌ها نسبت به اعطاي مجوز فناوري به شركت‌هاي بيروني فراهم مي‌كنند. همچنين در دسته‌بندي كه در مورد شركت‌هاي دانش بنيان زايشي انجام‌ شده است، اين شركت‌ها در سه دسته مخترع محور؛ خريدار محور و سرمايه‌گذار محور  تقسيم‌بندي شده است.