مطالعه رابطه هوش اجتماعي و كمك خواهي تحصيلي با فرسودگي تحصيلي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي: بررسي نقش ميانجيگري شخصيت برونگرايي

هدف: پژوهش حاضر تعيين رابطه ي بين هوش اجتماعي و كمك خواهي تحصيلي با فرسودگي تحصيلي با ميانجگري ويژگي شخصيت برونگرايي در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي سنندج است.روش: بدين‌سان، از روش توصيفي تحليلي از نوع همبستگي استفاده شد. جامعه‌ آماري اين پژوهش شامل كليه دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي سنندج دانشكده پرستاري و مامايي (اتاق عمل، پرستاري، مامايي) به تعداد 400 نفر بودند كه با استفاده از روش برآورد حجم نمونه ي كوكران، تعداد 198 نفر از آن‌ها تعيين و با تكيه بر روش نمونه گيري طبقه اي نسبتي انتخاب شدند. به‌منظور گردآوري داده هاي پژوهش از چهار پرسشنامه استاندارد كه شامل پرسشنامه هوش اجتماعي (سيلورا و همكاران، 2001)، كمك خواهي تحصيلي (قدم‌پور و سرمد، 1385)، فرسودگي تحصيلي (برسو و همكاران، 1997) و پرسشنامه ويژگي هاي شخصيت برونگرايي (مك كرا و كاستا،1987) بود، استفاده شد. داده هاي پژوهش نيز با استفاده از روش مدل‌سازي معادلات ساختاري تحليل شدند.يافته‌ها: يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه هوش اجتماعي با ضريب 0.38 و كمك خواهي تحصيلي با ضريب 0.83، هم به‌صورت مستقيم و هم با نقش ميانجي گري شخصيت برون گرايي مي توانند فرسودگي تحصيلي را تبيين كنند.نتيجه گيري: در مجموع، بايد اذعان داشت كه اگرچه، پژوهش‌ها اغلب، فرسودگي تحصيلي را به‌عنوان آسيبي تحصيلي و روانشناختي ارزيابي مي‌كنند اما يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد كه با استفاده از تدابيري ازجمله بهبود وضعيت هوش اجتماعي و يا ارتقاي كمك‌خواهي تحصيلي مي‌توان فرسودگي تحصيلي را كاهش داد.