اثربخشي آموزش روش مطالعه مبتني بر نقشه ذهني بر انگيزش پيشرفت و درگيري تحصيلي دانش‌آموزان

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر بخشي آموزش روش مطالعه مبتني بر نقشه ذهني بر انگيزش پيشرفت و درگيري‌ تحصيلي دانش آموزان انجام شد.روش: روش پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش ‌آزمون پس‌ آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش، ﮐﻠﯿﻪ دانش ‌آموزان پسر دوره اول متوسطه شهر يزد (تعداد14492دانش آموز) در ﺳـﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 99-98 بود، كه در مجموع تعداد 50 دانش ‌آموز با استفاده از روش نمونه ‌گيري خوشه‌اي چند‌مرحله ‌اي به‌عنوان نمونه انتخاب و به روش تصادفي در دو گروه 25 نفري آزمايش و كنترل جايگزين شدند. گروه آزمايش تحت 10 جلسه آموزش روش مطالعه مبتني بر نقشه ذهني قرارگرفت؛ درحالي ‌كه گروه كنترل هيچ مداخله‌ اي دريافت نكرد. براي اندازه‌ گيري متغيرها، در هر دو گروه پرسشنامه انگيزش پيشرفت هرمنس (1970) و پرسشنامه درگيري تحصيلي ريو (2013) اجرا شد و داده‌ هاي به‌دست‌آمده از اجراي پيش‌ آزمون و پس ‌آزمون، با استفاده از روش تحليل كوواريانس تك‌متغيره و چند‌متغيره مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت.يافته ‌ها: نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه آموزش روش مطالعه مبتني بر نقشه ذهني باعث افزايش انگيزش پيشرفت و درگيري تحصيلي دانش‌ آموزان در مقايسه با گروه كنترل در پس آزمون شده است (0.0001 P).نتيجه ‌گيري: روش مطالعه مبتني بر نقشه ذهني مي‌ تواند براي افزايش انگيزش پيشرفت و درگيري تحصيلي دانش‌ آموزان در مدارس و مراكز آموزشي مورد استفاده قرار گيرد.