اثربخشي برنامه آنلاين مداخله در بحران بر افكار خودكشي بيماران مبتلا به كوويد-19

اهداف: با توجه به وضعيت جهاني بيماري كرونا كه تقريباً تمامي جنبه‌هاي مهم اقتصادي، سياسي، اجتماعي و حتي نظامي تمامي كشورهاي جهان را تحت ‌تأثير قرار داده، بحث آثار روان‌شناختي اين بيماري از اهميت بسزايي برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف اثربخشي برنامه آنلاين مداخله در بحران بر افكار خودكشي بيماران مبتلا به كوويد۱۹ انجام شد.مواد و روش‌ها: اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از لحاظ روش از نوع شبه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمونپس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري را تمامي بيماران مبتلا به كوويد۱۹ شهر رشت در سال ۱۳۹۹، تشكيل دادند كه از ميان آنها با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس ۳۰ نفر انتخاب شد و به صورت تصادفي در گروه آزمايش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) جايگزين شدند و به ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامهٔ افكار خودكشي بك (۱۹۸۸) پاسخ دادند. پس از آن، شركت‌كنندگان گروه آزمايش، ۱۰ جلسه برنامه آنلاين مداخله در بحران را به صورت هفتگي دريافت نمودند و پس از مداخله هر دو گروه مجدداً ابزار پژوهش را تكميل كردند. داده‌ها با استفاده از روش آماري تحليل كوواريانس، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.يافته‌ها: ميانگين سن شركت‌كنندگان در گروه آزمايش 5/37 ±40/06 سال و در گروه كنترل 8/73 ±38/00 سال بود. ميانگين نمرات افكار خودكشي گروه آزمايش در مرحله پس‌آزمون (2/71 ±3/26) از گروه كنترل (3/43 ±7/93) كمتر شد كه اين تفاوت برخلاف مرحله پيش‌آزمون، از نظر آماري معنادار بود (0/01 p). با توجه به مقادير F براي پس‌آزمون افكار خودكشي (32/08) و سطح معناداري آنها (0/01 p)، مشاهده شد كه برنامهٔ تدوين‌شده اثربخش بود و توانست افكار خودكشي را كاهش دهد.نتيجه‌گيري: آموزش برنامه مداخله در بحران به افراد داراي بيماري كوويد۱۹ مي‌تواند ميزان كنترل آنها را در موقعيت‌هاي استرس‌زا بالا ببرد و افكار خودكشي را در آنها كاهش دهد. بنابراين با توجه به نتايج به دست آمده توصيه مي‌گردد روان‌شناسان از اين رويكرد درماني جهت كاهش مشكلات روان‌شناختي افراد داراي افكار خودكشي استفاده نمايند.