مدل‌سازي و پيكره‌بندي عوامل اثرگذار بر توسعه كارآفريني ديجيتال در شركت‌هاي دانش بنيان كوچك و متوسط

كارآفريني ديجيتال بعنوان پديده نوظهور قادر است تا فرصت‌هاي متعددي را براي فعاليت كارآفريني از طريق ديجيتالي شدن فراهم كند. شيوع كوويد19 ضرورت توسعه اين نوع كارآفريني را تسريع نموده است. هدف اين پژوهش، مدلسازي و پيكره‌بندي عوامل اثرگذار بر توسعه كارآفريني ديجيتال در شركت‌هاي دانش بنيان كوچك و متوسط، از طريق سطح‌بندي و تعيين ميزان شدت تعاملات آنهاست. روش تحقيق  پژوهش از لحاظ هدف،كاربردي و از منظر گرد‌آوري اطلاعات آميخته اكتشافي است. اين پژوهش داراي دوبخش كيفي براي شناسايي وسطح بندي عوامل موثر در توسعه كارآفريني ديجيتال و يك بخش كمّي براي اندازه‌گيري تعاملات عوامل است. در بخش كيفي، ابتدا از مصاحبه نيمه ساختار يافته با 17 نفر از خبرگان براي شناسايي عوامل اثرگذاردر توسعه كارآفريني ديجيتال و در مرحله بعد، براي تعيين سطوح عوامل از مدلسازي ساختاريتفسيري استفاده شد. در بخش كمّي نيز از روش ديمتل استفاده شده، به اين منظور پرسشنامه ديمتل در اختيار 12 نفر از خبرگان قرارگرفت و با استفاده از مدلسازي ديمتل ميزان تاثير عوامل محاسبه شد. نتايج تحقيق 7 عامل اثربخش را در توسعه كارآفريني ديجيتال نشان مي‌دهد، اين عوامل در سه دسته زمينه‌اي، ساختاري و محتوايي طبقه‌بندي مي‌شوند. عوامل بعد ساختاري با بيشترين تاثيرپذيري و عوامل بعد زمينه‌اي با بيشترين تاثيرگذاري، نقش مهمي را در توسعه كارآفريني ديجيتال در شركت‌هاي دانش بنيان كوچك و متوسط دارا هستند.