مقايسه اثر بخشي درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي و درمان هيجان مدار بر نارضايتي از تصوير بدني در افرادي با علائم اختلالات خوردن

هدف از انجام اين پژوهش مقايسه اثر بخشي درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي و درمان هيجان مدار بر نارضايتي از تصوير بدني در افرادي با علائم اختلالات خوردن بود. روش پژوهش، نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل و يك دوره پيگيري بود. جامعه آماري پژوهش شامل مراجعان مبتلا به اختلال خوردن بيمارستان چمران بود. تعداد 36 نفر به روش دردسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل (هرگروه 12 نفر) جايگزين شدند. افراد هر سه گروه، پرسشنامه نگراني از تصوير بدني ليتلتون و همكاران را تكميل كردند. گروه اول تحت درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي و گروه دوم تحت درمان هيجان مدار قرار گرفتند و گروه كنترل، درماني دريافت نكردند. براي تحليل داده‌ها از تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر و آزمون تعقيبي استفاده شد. نتايج نشان داد هر دو روش درماني بر كاهش نارضايتي از تصوير بدني اثربخش بودند، ليكن بين دو درمان تفاوت معناداري وجود نداشت. بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت هر دو درمان مي‌تواند نارضايتي از تصوير بدني را كاهش دهد و درمانگران مي‌توانند از هر دو رويكرد براي افراد داراي علائم اختلالات خوردن استفاده كنند.