نقش تكانشگري، كاركردهاي اجرايي و بهوشياري زمينه‌اي در بروز رفتارهاي پرخطر جوانان

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش تكانشگري، كاركردهاي اجرايي و بهوشياري زمينه‌اي در بروز رفتارهاي پرخطر جوانان صورت گرفت. اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش را دانشجويان دانشگاه‌هاي سراسري تهران1400-1399 تشكيل دادند. از بين آن‌ها تعداد 380 دانشجو با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس از طريق فراخوان اينترنتي انتخاب شدند. آنها به مقياس خطرپذيري نوجوانان ايراني(زاده محمدي و همكاران)، تكانشگري بارت(پاتون و همكاران)، پرسشنامه توانايي‌هاي شناختي(نجاتي) و پرسشنامه پنج وجهي بهوشياري(باير و همكاران) پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي همبستگي و تحليل رگرسيون چندگانه سلسله مراتبي تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد بين متغير تكانشگري و كاركردهاي اجرايي (به جز شناخت اجتماعي) با رفتارهاي پرخطر رابطه‌اي مثبت و معنادار وجود دارد. همچنين بين رفتارهاي پرخطر با بهوشياري زمينه‌اي و عامل‌هاي توصيف و عمل همراه با آگاهي رابطه‌اي منفي و معني‌دار وجود دارد. نتايج رگرسيون نشان داد كه كاركردهاي اجرايي به طرز معناداري گرايش به رفتارهاي پرخطر در جوانان را پيش‌بيني كرد. از نتايج بدست آمده مي‌توان به منظور تعيين اولويت‌هاي آموزشي و درماني با هدف كمك به پيشگيري و كنترل چنين رفتارهاي پرخطري در قشر جوان جامعه بهره برد.