ارزشيابي اثربخشي دوره هاي مهارت افزايي دانشجويان دانشگاه علامه طباطبائي تهران بر اساس مدل كرك پاتريك

No Title

هدف پژوهش حاضر بررسي اثر بخشي دوره‌هاي مهارت افزايي دانشجويان دانشگاه علامه طباطبائي بر اساس مدل پاتريك بود. روش پژوهش حاضر توصيفي-پيمايشي مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانشجويان دانشگاه علامه طباطبايي مي باشند كه ازتعداد 550 نفر از آن ها، 326 نفر با استفاده از جدول مورگان و به روش نمونه گيري تصادفي ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. تعداد دوره هاي آموزشي برگزار شده، 30 دوره آموزشي بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خندان (1392) مي باشد. داده ها با استفاده از آزمون تي تك نمونه اي تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد كه در سطح واكنش دوره هاي مربي گري مهدكودك و نرم افزار كامفار پيشرفته بقيه دوره ها تاثير مثبت داشتند. بالاترين ميانگين در ميانگين هاي مشاهده شده مربوط به دوره مربيگري اتيسم و پايين ترين ميانگين ها مربوط به دوره هاي نرم افزار كامفار پيشرفته بود. در واكنش به محتوا و نسبت به تجهيزات در دوره‌هاي حسابداري حقوق و دستمزد، فتوشاپ، تهيه گزارشات فصلي و اظهارنامه مالياتي عملكرد و دوره كمك هاي اوليه منفي و واكنش شركت كنندگان نسبت به تجهيزات در ساير دوره‌هاي آموزشي مهارت افزايي مثبت بود. بر اساس نتايج بدست آمده و با توجه به بالاتر بودن ميانگين نمرات مشاهده شده از ميانگين نظري (مقدار متوسط 3)، ميزان يادگيري شركت كنندگان در تمامي دوره‌هاي آموزشي مهارت افزايي مثبت مي‌باشد. بر اساس نتايج بدست آمده و با توجه به بالاتر بودن ميانگين نمرات مشاهده شده از ميانگين نظري (مقدار متوسط 3)، تغييرات رفتاري شركت كنندگان در تمامي دوره‌هاي آموزشي مهارت افزايي مثبت مي‌باشد. با توجه به بالاتر بودن ميانگين نمرات مشاهده شده از ميانگين نظري (مقدار متوسط 3)، نتيجه گرفته مي‌شود ميزان تاثير تمامي دوره‌هاي آموزشي مهارت افزايي در رفع مشكلات موجود سازمان و تحقق اهداف سازماني مثبت مي‌باشد. در نتيجه مديران دوره هاي مهارت آموزي در دانشگاه علامه طباطبايي تهران بايد با پايش و آسيب شناسي دوره هايي كه داراي اثربخشي لازم نبوده اند نسبت به افزايش كيفيت و تغييرات بر اساس آسيب شناسي اقدام كنند.

The aim of this study was to evaluate the effectiveness of skill development courses for Allameh Tabatabai University students based on Patrick model. The method of this research is descriptive-survey. The statistical population of this study includes all students of Allameh Tabatabaei University, of which 550, 326 were selected using Morgan table and simple random sampling. The number of training courses held was 30 training courses. The research tools include the Smiling Questionnaire (2013). Data were analyzed using one-sample t-test. The results showed that the rest of the courses had a positive effect on the reaction level of kindergarten coaching courses and advanced Kamfar software. The highest mean of the observed means was related to the autism coaching course and the lowest mean was related to the advanced KAMFAR software courses. In response to the content and equipment in the payroll accounting courses, Photoshop, quarterly reporting and performance tax returns and the negative first aid course and participants' reaction to the equipment in other skills training courses were positive. Based on the obtained results and due to the fact that the average score observed is higher than the theoretical average (average value 3), the learning rate of participants in all skills training courses is positive. Based on the results and due to the higher average score observed than the theoretical average (average value 3), the behavioral changes of participants in all skills training courses are positive. Due to the fact that the average score observed is higher than the theoretical average (average value 3), it is concluded that the effectiveness of all skills training courses in solving the existing problems of the organization and achieving organizational goals is positivedid not have the necessary effectiveness.