خيابانگردي در ميان چشم اندا زهاي سينمايي كلانشهر مدرن و تجربه مدهوشي در مواجهه با بازي نورها و سايه هاي شهري، مطالعه موردي: فيلم برلين؛ سمفوني يك شهر بزرگ (1927)

Streetwalking Amidst the Cinematic Landscapes of Modern Metropolis & Experience of Intoxication Encountering Urban Paly of Lights and Shadows: The Case of Berlin: Symphony of a Metropolis (1927)

در مطالعات فيلم سال هاي اخير، ارتباط ميان سينما و فرهنگ فضايي و بصري مدرنيته شهري مورد توجه نظريه پردازان قرار گرفته است. اين نظريه پردازان معتقدند كه به منظور درك فرهنگ سينمايي به مثابه بخشي از فرهنگ شهري و زندگي اجتماعي مدرن، بايد تغييرات و دگرگوني هاي فضايي و بصري كلانشهري، به مثابه گهواره ظهور، رشد و گسترش سينما را مطالعه و بررسي كرد. در اين مباحث، بر پيوندها و شباهت هاي ميان تجربه نظاره گري سينمايي و تجربه ادراك فضاها و منظرهاي كلانشهري تاكيد مي شود. پژوهش حاضر كه با روش توصيفي- تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانه اي صورت گرفته است، با بهره گيري از رويكردي ميان رشته اي مي كوشد اين نكته را آشكار سازد كه تماشاي منظرهاي تماشايي و جلوه هاي سطحي زندگي شهري مدرن به وجود آورنده لذت زيبايي شناسانه نويني بود كه اساس و بنيان لذت تجربه نظاره گري سينمايي را نيز شكل مي داد. پژوهش حاضر مي كوشد آيين سينما رفتن را در بطن ديگر فعاليت هاي زندگي روزمره مدرن، و در ارتباط با مشخصه هاي نوظهور زندگي كلانشهري مورد بررسي قرار دهد. از اين رو، خصوصا مشخصه هاي فضايي- بصري كلانشهر برلين مدرن در دوره وايمار مورد تمركز قرار مي گيرد. نزد بسياري از نظريه پردازان، گستره شهري برلين دوره وايمار به مثابه يكي از درخشان ترين تبلورهاي مدرنيته شهري در نظر گرفته مي شود. در اين راستا، مقاله از آراي زيگفريد كراكائر، نظريه پرداز مرتبط با مكتب فرانكفورت، به منظور تبيين مشخصه هاي تجربه شهري برلين مدرن و ارتباط آن با تجربه سينمايي بهره مي گيرد. در بخش انتهايي مقاله، اثر شبه مستند والتر روتمان، برلين: سمفوني يك شهر بزرگ (1927) به عنوان نمونه موردي مباحث مطرح شده مورد مطالعه قرار مي گيرد.

The present study, using descriptive-analytical method and using library resources, applying an interdisciplinary approach, seeks to make it clear that viewing spectacular views and surface effects of modern urban life has created a new aesthetic pleasure that formed to the pleasure of cinematic spectatorship experience. The study examines the ritual of attending to cinema in relation to other features of metropolitan life - such as modern architecture and urban planning, urban neon lights, advertising posters and billboards, rituals of window shopping. Hence, the research especially focuses on the spatial-visual features of the modern metropolis of Berlin in the Weimar period. The urban sphere of Weimar Berlin was, according to many theorists, one of the most brilliant crystallizations of urban modernity. In this regard, the paper particularly draws on the observations of Siegfried Kracauer, the theorist associated with the Frankfurt School. Considering the fact that in the issues related to urban modernization and the characteristics of the modern metropolis, the characteristics of the Berlin metropolis in the Weimar period are focused in this research, then in the final part Berlin: Symphony of a Metropolis (1927), by Walter Ruttmann is used as a case study of the topics covered in the article, and the representation of the urban experience in the images and scenes of this film will be analyzed. Many of the metaphorical issues raised in this work can be clearly traced in this work as one of the most brilliant films of the "urban genre" of the Weimar period. Examining the scenes of this film, especially the images of the fifth screen of the film, which focuses on the charms of Berlin's nightlife, it was found that Rothman's conscious work often refers to the cinematic quality of the modern city and this aspect of the metropolitan experience Is emphasized.