عنوان مقاله :
ارزش غذايي سيلاژ تفاله پرتقال همراه با كاه گندم و اوره به روش درون تني و برون تني
عنوان به زبان ديگر :
Nutritive value of citrus pulp ensiled with wheat straw and urea, using in vitro and in vivo methods
پديد آورندگان :
فضائلي، حسن سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات علوم دامي،كرج، ايران , عليوردي‌نسب، رامين سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات علوم دامي، كرج، ايران , سرمدي، عباس سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات علوم دامي، كرج، ايران , همتي، افشين سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات علوم دامي، كرج، ايران
كليدواژه :
ارزش غذايي , تفاله پرتقال , سيلاژ
چكيده فارسي :
تفاله پرتقال همراه با كاه گندم و اوره در سه فرمول شامل؛ 1) مخلوط تفاله پرتقال با كاه گندم به‌ترتيب با نسبت 90 و 10 درصد وزني، 2) فرمول اول بعلاوه 5گرم اوره در كيلوگرم وزن تر، 3) فرمول اول بعلاوه 10گرم اوره در كيلوگرم وزن تر، در كيسه‌هاي پلاستيكي 40 كيلويي. پس از گذشت سه ماه، از سيلاژها نمونه‌برداري شد. تركيب شيميايي و تخميرپذيري آزمايشگاهي نمونه‌ها با روش آزمون گاز تعيين شد. قابليت هضم درون تني سيلاژها بر روي گوسفند، به‌همراه خوراك پايه (مخلوط يونجه و كاه) تعيين شد. pH سيلاژها به‌ترتيب 59/3، 74/3 و 71/3 بود كه تفاوت معني داري بين آن‌ها وجود داشت. پروتئين خام و نيتروژن آمونياكي با افزودن اوره افزايش يافت (05/0> P). ميزان گاز توليدي و نيز فراسنجه‌هاي توليد گاز، بين سيلاژها مشابه بود. قابليت هضم درون تني ماده خشك، ماده آلي، الياف نامحلول در شوينده خنثي و انرژي قابل متابوليسم بين جيره‌هاي آزمايشي و نيز سيلاژها مشابه بود، به‌جز اين كه قابليت هضم پروتئين در جيره‌هاي سيلاژ حاوي اوره افزايش نشان داد (05/0> P). مصرف ماده خشك سيلاژ در مقايسه با جيره پايه تمايل به افزايش داشت. ميزان ادرار روزانه دام‌ها، با تغذيه سيلاژ حاوي يك درصد اوره افزايش نشان داد و pH ادرار نيز بالاتر بود (05/0> P) اما جيره‌هاي آزمايشي اثر معني داري بر pHشكمبه نداشتند. به‌طور كلي با تهيه مخلوطي از تفاله پرتقال و كاه و افزودن 5/0 تا يك درصد اوره مي‌توان سيلاژي تهيه نمود كه ارزش غذايي معادل مخلوط يونجه و كاه اما با پروتئين بالاتر داشته باشد.
چكيده لاتين :
Fresh citrus pulp (FCP) was mixed with wheat straw (WS) 90:10 and ensiled in three
treatments 1) 0.0% urea, 2) 0.5% urea and 3) 1% urea, using 40 kg nylon bags, using a
completely randomized design with three treatments and five replicates. After three months
of ensiling, silos were evaluated and sampled for chemical analysis and in vitro gas test. In
vivo digestibility and intake of the silages were determined in sheep nutrition along with
basal diet (Alfalfa hay+WS+barley ground). Dry matter (DM) ranged 19.32 to 21.15% and
pH 3.59 to 3.74 in silages. Crude protein and NH3-N were increased (P<0.05) in silages
contained urea. There were no significant differences between silages for gas production.
The in vivo digestibility of DM, OM and NDF, and ME were similar between the basal diet
and the experimental diets as well as the experimental silages. However, digestibility of CP
was increased in silages contained 0.5 and 1% urea (P<0.05). An increasing trend was
observed for DM intake where the animals received ad-libitum silages than the basal diet.
Daily urine weight and urine pH was increased (P<0.05) when the animals fed 1% urea
silage, comparison to the other diets but, ruminal pH was not affected by the treatments.
Finally, it is concluded that ensiling of FCP plus WS to provide a mixture with optimum
DM content may be an appropriate method of preserving and using of this by product in
ruminant nutrition. In addition, deficiency of CP could be compensated by addition of
proper amount of urea.
عنوان نشريه :
علوم دامي (پژوهش و سازندگي)
